Seramik
Seramikler bir veya birden fazla metalin, metal olmayan element ile birleşmesi sonucu oluşan inorganik bileşiklerdir. Genellikle kayaların dış etkiler altında parçalanması ile oluşan [[kil]], [[kaolen]] ve benzeri maddelerin yüksek sıcaklıkta pişirilmesi ile meydana gelirler. Bu açıdan halk arasında ''pişmiş toprak'' esaslı malzeme olarak bilinir. Örneğin, [[cam]], [[tuğla]], [[kiremit]], [[taş]], [[beton]], aşındırıcı tozlar [[porselen]] ve [[refrakter malzemeler]] bu gruba girer. Kil belirli bir üretim sürecini geçirdikten sonra, sert ve deforme olmayan, bazı özel etkenler dışında hiçbir dış etkiden kolayca etkilenmeyen bir malzeme haline gelir. Seramik malzeme üretiminde, kil hamuruna belirli maddeler katarak, değişik şekillendirme yöntemleriyle, kullanılan hamurun bünyesine uygun bir pişirme ile, seramik malzemeye istenilen niteliği kazandırma imkanı vardır.Bileşiminde değişik türde [[silikat|silikatler]], [[alüminat|alüminatlar]], [[su]] ve bir miktar [[metal oksit|metal oksitler]] ile [[Alkali metal|alkali]] ve [[Alkalin|toprak alkali]] bileşikler bulunan bir malzemedir. Bazı seramiklerde iyonsal, kısmen kovalent bağ bulunabilir. Bazıları [[amorf]], bazıları da [[kristal]] yapılıdırlar. Çok sert ve gevrektirler. [[Ergime sıcaklığı|Ergime sıcaklıkları]] yüksek ([[silis]] 1750ºC de [[alüminat]] 2050ºC de ergir), ısı ve elektriksel yönden yalıtkandırlar. Silise %6 alüminat katılırsa ergime sıcaklığı 1550ºC'e düşer. [[Demir oksit]] ve alkali bileşikler ergime sıcaklığını daha da azaltarak 900ºC’e kadar düşürebilir.
