Jeofizik Tarihi

Kısaca: Jeofiziğin tarihsel gelişimini iki ana motive edici güc yönlendirmektedir. Bunlardan birincisi, insanlığın bilimsel anlamda Yeryuvarı`nı araştırma "merak"ıdır. İkincisi ise ekonomik/ticari olarak Yerküre kaynaklarından/doğal afetlerden(petrol, madenler, su kaynakları, doğal afetlerden korunma)"yarar sağlama ve korunma çabası"dır. ...devamı ☟

Jeofiziğin tarihsel gelişimini iki ana motive edici güc yönlendirmektedir. Bunlardan birincisi, insanlığın bilimsel anlamda Yeryuvarı`nı araştırma "merak"ıdır. İkincisi ise ekonomik/ticari olarak Yerküre kaynaklarından/doğal afetlerden(petrol, madenler, su kaynakları, doğal afetlerden korunma)"yarar sağlama ve korunma çabası"dır.

Yeryuvarı`nın bilimsel bir merak ile anlaşılmasına yönelik ilk çabalar Miletos`da Thales ile görünür. Onun Dünya`nın (Evrenin) ana oluştucu maddesi olarak Su`yu görmesi ilk bilimsel/felsefi yaklaşımdır. Daha sonra M.Ö. III. yüzyılda Eratosthenes, yerküre`nin çapını hesaplamıştır.

Aristo`nun "Meteoroloji", Yaşlı Pliny`nin "Doğal Tarih", Amasyalı Strabonun "Coğrafya" adlı eserlerinde depremlerin oluşum nedenleri ve dünya üzerinde olmuş depremlerin tasfirine yönelik bilgiler vardır. Örneğin Aristo depremlerin "yer içinde sıkışan gazların kasılmaları sonucu oluştuğunu" söyler. Bu görüş neredeyse yeni çağ başlangına kadar hakim bir görüş olarak yer alır.

Nitel jeofizikten nicel jeofiziğe geçişin ilk ipuçları William Gilbert`in "De Magnet" (Mıknatıs Üzerine) ve Isaac Newton`un "Principia" adlı eserinde görülür. Bu deneysel ve matematik analiz daha sonraları jeofiziğin çeşitli alanlarına uygulanır. Örneğin; Pierre Bouguer (1698 - 1758); Alexis-Claude Clairaut (1713 -1765)ve Henry Cavendish (1731-1810) Yer`in biçimi, gravite alanı ve yoğunluğu konularında; Friedrich Von Humboldt (1769-1859)ve Gauss; yer manyetik alanı konularında, John Milne (1850-1913)sismoloji konularında öncülük ederler. 20 Yüzyıl jeofiziğin bilimsel olarak devrim yaptığı yüzyıldır. Yer içi fiziği konusunda; Emil Wiechert (1861-1928); Beno Gutenberg (1889-1960); Andrij Mohorovicic (1857-1936); Harold Jeffreys (1891-1989); Inge Lehmann ve Walter Elsaser öncü çalışmalara imza atarlar.

20 Yüzyılın ikinci yarısında gelişen Levha tektoniği kuramı yerkabuğunun yapısı ve dinamiğinin anlaşılmasında önemli rol oynar. Bu konuda; Alfred Wegener; Beniof (1954) Runcorn (1962), Sykes (1968); Bullard (1969); T. Wilson gibi jeofizikçilerin önemli katkıları görünür.

Jeofiziğin endüstriyel uygulamaları 1920`ler de petrole duyulan büyük talep ile gelişmiştir. Petrol kapanları için yapılan jeofizik araştırmalar ile 1924 yılında Texas`ta petrol sahası keşfedilmiştir. Daha sonra petrol, maden, yeraltısuları jeofiziği gelişmiş ve bugün arama teknolojisinin olmazsa olmazları haline gelmişlerdir. Ayrıca güvenli yapılaşma ve yerseçimine yönellik jeofizik mühendisliği çalışmaları da deprem zararlarını azaltmada, zemin/deprem ve yapı etkileşimini belirlemede önemli bir gelişim sergilemiştir. düzenle|Ocak 2008

Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.