Sayıları göstermek için kullanılan işaretlerden her biri. On basamakta, on rakam vardır:
1 (Bir),
2 (İki),
3 Üç,
4 (Dört),
5 (Beş),
6 (Altı),
7 (Yedi)
8 (Sekiz),
9 (Dokuz),
0 (Sıfır).
Bu rakamların, onlu basamağa göre yazılışının, ikinci yüzyılda Hindistan'da bilindiği, IX. yüzyılda Avrupa'ya geçtiği sanılmaktadır.
Bu rakamlardan başka, değişik işaretlerle kullanılan Arap ve Romen rakamları vardır. Arap rakamları artık kullanılmamaktadır. Romen rakamları ise, çeşitli durumlarda (tarih olarak yıl göstermede, kitapların bölümlerini ayırmada, her hangi bir yazıdaki bölümle ayırmada) kullanılmaktadır, Romalıların, bazı harflerin majüsküllerini (büyük harf) rakam olarak kullanmalarında çıkmıştır. Romen rakamları ,şöyle değerlendirilir: I (bir) V (beş), X (on), (elli), C (yüz), D (beşyüz), M (bin). Bu esas harf işaretlerinden çeşitli rakamları meydana getirmek, bu harflerin sağına ya da soluna bu rakamlardan he hangi birini koymak suretiyle yapılmaktadır. Bu esas rakamları gösteren hallerin sağına konanlar, o rakama eklemiş olur; soluna konanlar da o rakamdan çıkarılmış olur. Böylece değişik sayılar meydana gelir ;
I (bir), II (iki), III (üç), IV (dört) V (beş), VI (altı), VII (yedi), VIII (sekiz), IX (dokuz), XV (onbeş), XXVII (yirmiyedi), XL (kırk), LX (altmış), XC (doksan), CL (yüzelli), CD (dörtyüz), CM (dokuzyüz), bu duruma göre 1963 ün yazılışı şöyledir : MCMLXIII.
