1. anlamı (f). itaatsizlik etmek, boyun eğmemek, serkeşlik etmek, emre karşı gelmek, söz dinlememek.,xyz dinleme. 2. anlamı söz dinlememek. itaat etmemek. itaatsizlik etmek. (kural.yasa.vb.) çiğnemek. uymamak.
Disobey
Disobey İngilizce anlamı ve tanımı
Disobey anlamları
(v. i.) To refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient.
(v. t.) Not to obey; to neglect or refuse to obey (a superior or his commands, the laws, etc.); to transgress the commands of (one in authority); to violate, as an order; as, refractory children disobey their parents; men disobey their Maker and the laws.
Disobey tanım:
Kelime: dis·obey Söyleniş:"di-s&-'bA İşlev:verb Kökeni: Middle English, from Middle French desobeir, from Old French, from des- dis- obeir to obey intransitive senses : to be disobedient transitive senses : to fail to obey - dis·obey·ernoun
Disobey
İngilizce Disobey kelimesinin İspanyolca karşılığı.
v. desobedecer, rebelarse, recusar a obedecer
Disobey
İngilizce Disobey kelimesinin Fransızca karşılığı.
v. désobéir
Disobey
İngilizce Disobey kelimesinin Almanca karşılığı.
v. mißachten, nicht gehorchen
Disobey
İngilizce Disobey kelimesinin İtalyanca karşılığı.
v. disobbedire a, disubbidire a
Disobey
İngilizce Disobey kelimesinin Portekizce karşılığı.
v. desobedecer
Disobey
f. itaat etmemek, uymamak, söz dinlememek
Disobey
İngilizce Disobey kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
ww. ongehoorzaam zijn
Disobey
v. be disobedient, rebel, refuse to comply
misafir - 8 yıl önce
bilgi insanın içinden mi yoksa dışarıdan mı gelir?gerçeği kafamızda biz mi oluştururuz,yoksa bizden bağımsız olarak var olan gerçeğin farkına mı varırız?
misafir - 8 yıl önce