Dudu : Erm. dudu yaşlı kadın, dadı ~ Fa. dÄdÅ« a†’ dadı
Hanut : Erm. xanuT dükkan
Haç : Fa. xaç, Erm. xaÇ 1. direk, kazık, düz ve uzun dal, 2. çarmıh Kaknem :Erm. KaKnem sıçayım < KaKnel sıçmak
Pezevenk :Erm. pozavak fahişe çalıştıran, § poz fahişe (= Gürc pozi fahişe) + avak bey, sahip, baş.
Tekfur : Ar. tekfÅ«r Rum veya Ermeni beyi ~ Erm. Takavor hükümdar § Tak taç (~ OFa tÄg- a†’ {taç1) + -avor -li, sahip
Bızdık: Erm. bzdig küçük, ufak, kısa < Fa. pest alçak, kısa
Örnek: Erm. Orinag [1] model, nümune < Orí©n kural, yasa, usul · Türkçede eskiden beri kullanılan bir sözcük iken, Dil Devrimi esnasında Öz Türkçe olduğu varsayımıyla türevleri yapılmıştır.
Murç: Erm. murc çekiç
Zangoç: Erm. jamgoÇ kilisede çan çalan görevli § jam saat (~ OFa jamÄn/zamÄnak a†’ zaman) + goç çalan, çağıran < goÇel çağırmak
Çorak: Erm. Çorag kurak < Çor/Çir kuru ~ HAvr *ksero- kuru
Arak[2]: < Erm. arak hızlı, çabuk
Pot: Erm. PoT kat, kırma, buruşuk
