Yeni Dünya
'da Kuzey Amerika Kızılderilileri ile özdeş tutulsa da, Eski Dünya'da da örneklerine rastlanır. Bu trofe geleneği daha çok savaş ganimeti olarak Kızılderililerde rastlanır; fakat, sanılanın aksine kafa derisi yüzme geleneği Kızılderililerde yaygın bir uygulama değildir ve evrensel olmaktan uzaktır.Yeni Dünya
'da Kızılderililerden gördükleri kafa derisi yüzme geleneği Eski Dünya'dan gelen Avrupalılar (özellikle de Fransızlar ve Britanyalılar) tarafından da işkence ve intikam olarak sürdürülmüş, hatta kafa derisi ödül avcılığı bile oluşturulmuştur. BazıMeksika
(Sonora ve Chihuahua) ve ABD (Arizona) eyaletlerinde geçmişte düşman Kızılderililerin yüzülmüş kafa derileri için ödeme bile yapılmıştır. ABD Kızılderili katliamlarından bazılarında Kızılderililer tarafından Beyazların kafa derileri yüzülmüşken, 1782 Gnadenhütten Katliamında Beyaz milisler tarafından Lenape Kızılderililerinin kafa derileri yüzülmüştür. Kökeni Örneklerine hemYeni Dünya
'da (Kolomb öncesi ve sonrası) hem de Eski Dünya'da (M.Ö. 5. ve M.S. 10. yy.) rastlanır. Günümüzde bazı Kızılderili kökenliler (örnek olarak, Mashantucket Pequot ve Narragansett kabile yetkilileri.Kolomb-öncesi
kafa derisi yüzme geleneği Kuzey Amerika'da çok yaygın olmasına karşın, Güney Amerika'daki yaygınlığı oldukça az olmuştur. Bu gelenek, bölgeden bölgeye ve kabileden kabileye belirgin farklılıklar taşır. Sömürge savaşlarında en çok bilinen kafa derisi yüzme olayı, Püriten İngiliz kadını Hannah Duston'un Raid on Haverhill sonrasında yenidoğan kızıyla birlikte Abenaki Kızılderililerine tutsak düşmesi ve diğer iki tutsak İngiliz kadınıyla birlikte kaldığı Abenaki ailesinin on ferdinin kafa derisini yüzmesidir. ABD'de heykeli dikilerek onurlandırılan ilk kadın kahraman olan Hannah'nın Boscawen, New Hampshire'deki anıt heykelinde sol elinde bir Kızılderiliden yüzülmüş kafa derisini tutarken görülmektedir. Hannah, 19. yüzyıl boyunca "Amerikan kafa derisi avcılığının anası" (mother of the American tradition of scalp hunting) olarak nitelendirilmiştir. Her ne kadar bu gelenek Kuzey Amerika'ya Avrupalılar tarafından getirilmese de, Britanyalılar ve Fransızların müttefik oldukları Kızılderili kabilelerinin savaşlarda kafa derisi yüzmelerine ses çıkarılmadığı gibi, ileriki dönemlerde bunu destekler mahiyette Beyazlar (ve çoğunlukla yönetimde olan kişiler) tarafından ödül avcılığı promosyonu (scalp bounty) oluşturularak insan avı başlatılmış, daha da ilerleyen dönemlerde ise bizzat Beyazlar bu geleneği Kızılderililer üzerinde de uygulamışlardır İskitlerde kafa derisi yüzme geleneği olduğunu Yunan tarihçi Herodot yazmıştır:İskit askerleri yüzülmüş kafa derisini etlerinden kazıyarak temizlerler ve elleriyle sürterek yumuşatırlar. Yumuşamış bu derileri peçete (el temizleme mendili) olarak kullanırlar. İskitler bu kafa derileriyle gurur duyarak atlarının yular ve dizginlerine asarlar. Deri sayısının fazlalığı o kişinin değerli kimse olduğunu gösterir. Birçoğu da yüzülmüş kafa derilerini birbirine dikerek kendileri için pelerin yaparlar.M.S. 4. yüzyılda, Ammianus Marcellinus tarafından yapılan tanımlamaya göre Alanlar ve onların günümüzdeki torunları olan Osetlerde (ki günümüzde Oset folklorunda hala kafa derisi yüzme anlatısı görülür) kafa derisi yüzme geleneği vardı M.S. 9. yüzyılda, Abbé (düşük rütbeli Katolik din adamı ünvanı) Emmanuel H. D. Domenech'in yazdığına göre Vizigotlar, Franklar ve Anglosaksonlar gibi Germen kabilelerinde savaşlarda kafa derisi yüzme geleneği vardı. M.S. 10. yüzyılda, Tarihçi ve dilci Friedrich von Adelung'a göre, kafa derisi yüzme geleneği Slavlarda görülür.
