|harita =
|harita boyut =|harita açıklama = |lat_deg = |lat_min = |lat_sec = |lat_hem = K |lon_deg = |lon_min = |lon_sec = |lon_hem = D |rakım = |yüzölçümü = |nüfus = 321 |nüfus yoğunluğu = |nüfus_ref = [1] |nüfus_itibariyle = 2000 |alan kodu =0346 |posta kodu = 58300 |bölge = İç Anadolu |il = Sivas |ilçe = Divriği
|Köy Muhtarı =Sait Özcan
|websitesi = [2]
Kayacık, Sivas ilinin Divriği ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihi
Kayacık (Murmana) köyü, Divriği`nin kuzeyinde çatlı çayı vadisinde Divriği-Cürek arasında olup; Divriği`ye uzaklığı 10km dir. Çatlı çayı vadisinde bulunan Divriği`ye 14 km uzaklıktaki Ağarda Murmananın mezrasıdır. Divriği demir madenlerinde çalışanları-Ağar mezrasının hemen yanı başında- oluşturduğu Özdemir mahallesi de 1968 yılında Murmana köyü muhtarlığına bağlanarak Murmana, Divriği`nin en büyük köyü olmuştur Murmananın kuzeyinde Eskibeyli, Kuzey doğusunda Maltepe Güneyinde Demirdağ Batısında Ekinbaşı köyü ve Cürek, doğusunda ise yörenin en yüksek dağı Ak dağ bulunmaktadır. Oldukça geniş ve dağlık bir meraya sahip olan Murmana köyünün tarihi ile ilgili kesin bilgi elde bulunmamakla birlikte çok eski bir yerleşim birimi olduğu kesindir. Kayacık Türkler Anadolu`ya gelmeden önce ermeni ve Rumların ikamet ettiği bir yerleşim birimidir. Rivayete göre 13. yy Türk`ler Doğudan gelerek köye yerleşmişlerdir. 1913-1916 yıllarında Murmananın 60 hane olduğu büyüklerimiz tarafından ifade edilmektedir. Ermeni ve Rumların göçünden (1918) sonra, hane sayısı 13 e düşmüştür. Gençlerin iş bulmak için büyük kentlere göç etmesi nedeniyle köyde yaşayanların tamamı yaşlıdır. Bu gün kayacık köyü 55 nüfuslu olup 24 hanedir. (Özdemir ve Ağar Mahalleleri hariç) 1600 lü yıllarda Evliya Çelebi`nin yolu Sivas eyaletine düşer. Murmana köyü sınırları içine girdiğinde uzakta yoğun duman çıkan bir yer görür bir ağaca tırmanır beraberindekilere “ nedir bu?” diye sorar. Sorusuna yanıt alamaz. Hiçbir yerde görmediği bu yoğun dumanı da merak eder. Yoğun duman çıkan yöne doğru yürümeye devam eder. Zaten yolda kendisini duman çıkan köye (Murmana) götürür. Köyde gerekli incelemeleri yaptıktan sonra seyahatnamede “Murmanada ki losiski vadi ocaklarında eritilen demir madeni potaları develerle Kayseri ve Diyarbakır`a götürülüp at nalı ve mıh üretilmektedir. Üretilen at nalı ve mıh Osmanlıya yettiği gibi komşumuz İran`ada satılmaktadır.” Demektedir. Günümüzde de demir madeni cürüflarını köyde görmek mümkün olup çimenlikte zagonun kumluk tarafına bakan yamacında ve değirmen yokuşunda bulunan demir madeni cürüflarından hareketle Murmanada 3 maden eritme ocağı olduğu söylenebilir. O yıllarda Murmana bir orman köyüdür. Adı da Ormaniyedir. Köyün yanı başındaki sivriden (A Kafa) yukarıları demir madeni eritme adına kayacık Köyü çevresinde ki orman tüketilmiştir. Ormaniye olan adı da değişikliğe uğrayarak Murmana olmuştur. Daha sonra köyün adı coğrafi yapısından esinlenerek 1960 yılların ilk yarısında “Kayacık” olarak değiştirilmiştir. Kayacıkta tarıma el verişli arazi yok denecek kadar az olup dağlıktır. Bu nedenle geçim sıkıntısı çeken kayacık köyü insanı ekmeğini hep İstanbul`da aramıştır. Etibank Divriği demir madenleri müessesesi 05.05.1938 yılında (bazı kaynaklarda açıldığı tarihi 19.05.1938 olarak belirtilmektedir) işletmeye açılmıştır. Kayacık`ın hemen karşısında bulunan bu gün “eski merkez” olarak bilinen yer başlangıçta “Etibank Divriği Demir madenleri müessesi” yerleşkesi olarak seçilmiştir. Kayacık`ın okul çağ çocukları Cumhuriyet döneminde demir madeninin işletmeye açılması ile birlikte 1938 yılında okulla tanışmıştır. Ancak 1941 yılının yazından itibaren Etibank Divriği Demir madenleri müessesi yerleşkesi Cürek`e naklediğinden Kayacık köyü 1941 yılından 1963 yılına kadar okulsuz kalmıştır. Bu dönemde (1941-1963) Kayacık`ın okul çağında ki çocukları kısmen Divriği Atatürk ilkokuluna Prunsur (Demirdağ) köyü ilk okuluna ve Cürek maden ilkokuluna devam etmişlerdir. Etibank Divriği Demir madenleri müessesi 05.05.1938 yılında işletmeye açıldıktan sonra büyük kentlerde yaşayanlar köye dönüş yapmışlardır. Dönüşle birlikte köyde bir hareket başlamış olup Kayacıklıların büyük bölümü de tarım ve hayvancılığın yanında Etibak Divriği demir madenleri müessesinde maden işçiliği ile tanışmıştır. Kayacık ve yöre köylerinin gençleri 1970 li yılların başından itibaren Divriği Demir madenlerine siyasi nedenlerle alınmamıştır genç işsizlerde başta Ankara ve İstanbul`a gitmek üzere köyü terk etmeye başlamışlardır. Günümüzde aynı durum devam ettiğinden göçte devam etmektedir. Köyden göçenlerin büyük bölümü Ankara`da yaşamlarını sürdürmektedir. Ankara`da 21 haziran 2001 tarihinde “Kayacık Köyü Yardımlaşma ve Dayanışma Sandığı” kurulmuştur. Sandığın kuruluşundan bu tarafa yaz pikniği düzenlemek üniversite sınavında başarı gösterenlere ve köye taktire şayan bir hizmeti olanlara teşekkür yazısı yazmak her dini bayramda bayram kutlama tebriki göndermek üniversite öğrenimlerini tamamlayanlara plaket vermek üyelerin birinci derecede yakınlarını kaybetmeleri halinde maddi yardımda bulunmak ve ekonomik sıkıntısı olan üniversitede okuyan gençlere olanaklar ölçüsünde parasal yardım etmek gibi gelenekselleştirdiği etkinlikleri arasında sayabiliriz. Bu etkinlikler genişletilerek ve artırılarak devam ettirilecektir. Köyde ve İstanbul`da sandığımızın temsilcileri vardır. Sandığımızın en büyük hedefleri arasında önceliği köylülerimizce belirlenecek bir alanda köyümüze hizmet götürmektir.(Kaynak: Muharrem DALKIRAN Kayacık Köyü Yardımlaşma ve Dayanışma Sandığı Başkanı)
(Kaynak: Www.Murmana.CoM Kayacık (murmana) Köyü Websitesi Yönetimi)
Kültür
Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi yoktur.Coğrafya
Sivas iline 188 km, Divriği ilçesine 9 km uzaklıktadır.İklim
Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir.Nüfus
|-
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |||
|---|---|---|---|
| 2007 | |||
| 2000 | 321 | 1997 | 301 |
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.Muhtarlık
Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:
2004 - Sait Özcan
1999 -
1994 -
1989 -
1984 -
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamaktadır. Köyün içme suyu şebekesidevlet köylü işbirliği ile yapılmıştır.Ayrıca Hasbahçe`de bulunan su Sütdot Demir Madeni`ni işleten müteahhit firma tarafından köye getirilerek su şebekesine bağlanmıştır.Kanalizasyon ise tamamen köylü tarafından yapılandırılarak çaltı Çayı`na bağlantısı yapılmıştır. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.Linkler
http://www.murmana.comköy-taslak Divriği belde ve köyleri
