1. anlamı (f.) mecbur etmek, zorlamak, zorunlu kılmak, zorunda bırakmak; minnettar kılmak; iyilik etmek, memnun etmek. I am much obliged. Çok minnettarım. ,xyz lütfet/zorla. 2. anlamı (s.) nazik, hoş davranan, yardım etmeye hazır. obligingly (z.) nazik bir şekilde. obligingness (i.) nezaket. ,yardımsever,xyz lütfet/zorla. 3. anlamı yardıma hazır.
Obliging
Obliging tanım:
Kelime: oblige Söyleniş:&-'blIj İşlev:verb Türleri:obliged; oblig·ing Kökeni: Middle English, from Old French obliger, from Latin obligare, literally, to bind to, from ob- toward ligare to bind -- more at LIGATURE transitive senses 1 : to constrain by physical, moral, or legal force or by the exigencies of circumstance obliged to find a job 2 a : to put in one's debt by a favor or service we are much obliged for your help b : to do a favor for always ready to oblige a friend intransitive senses : to do something as or as if a favor synonym see FORCE - oblig·ernoun
