Tuyug
Kısaca: Halk Edebiyatı nazım şekli mani'nin Divan Ede-yatı'nda almış olduğu şekle denir. Şekil ve muhteva bakımından mani'nin aynıdır. Aralarındaki belirgin fark mani'nin hece vezniyle Tuyug'un ise aruzla yazılmış olmasıdır. Tuyuglar da maniler gibi bağımsız dörtlükler halinde yazılır. Tuyuglarda genellikle birinci, ikinci ve dördüncü mısralar birbiri ile kafiyeli, üçüncü mısralar ise serbesttir. Bazı tuyuglarda dört mısra da birbiri ile kafiyeli olabilir. Bunların dışında birinci ve üçüncü mısraları ...devamı ☟
Tuyuglarda genellikle birinci, ikinci ve dördüncü mısralar birbiri ile kafiyeli, üçüncü mısralar ise serbesttir. Bazı tuyuglarda dört mısra da birbiri ile kafiyeli olabilir. Bunların dışında birinci ve üçüncü mısraları kendi arasında, ikinci ve dördüncü mısraları da kendi arasında kafiyeli olan tuyuglar vardır. Aruz vezniyle yazılan tuyuglarda genellikle failatün / failatün / failün) kalıbı kullanılmaktadır.
Tuyuglar'la manileri birbirine yaklaştıran önemli benzerliklerden biri de, tuyugların kafiyelerinin de manilerde olduğu gibi çoğunlukla cinaslı oluşudur. Tuyuglarla arasında benzerlik bulunan diğer bir nazım şekli de rubai'dir.
Tuyuglar edebiyatımızda XI. asırdan itibaren görülmeye başlamakla beraber asıl gelişmesi XIV ile XV. asırlardadır. Tuyuglar bu yüzyıllarda özellikle Azeri ve Çağatay şairleri tarafından yaygın bir şekilde kullanılmıştır. Edebiyatımızda tuyug şeklinin en büyük üstadı Ali Şir Nevai'dir. Diğer büyük temsilcisi ise Sultan İskender Şirazi'dir.
Bu konuda henüz görüş yok.
