çaçaron
Osmanlıca çaçaron kelimesinin Türkçe karşılığı.İtl. Çok konuşan, çenesi düşük, geveze.
Sözcüğün kökeni
Roma`nın en ünlü hatiplerinden biri Marcus Tullius Cicero (MÖ 106-43), Cicero tarzı retorik denen hitabet çeşidinin mucididir. Hatip olarak ünü siyaset ya da mahkeme meclislerindeki konuşmalarından gelir. Kuvvetli duygusal hitaplarından dolayı en son konuşmayı tercih ederdi ve muhtemelen demagog bir yanı da vardı. Nutuklarından 58`i, kısmen eksik halde bu güne kadar geldi, 48 kadarının da kaybolduğu tahmin ediliyor.
Hakkındaki bir anekdot şöyle:
MÖ 63`teki konsüllük seçimlerinde kaybeden Catiline, İtalya`nın çeşitli yerlerinde silahlı ayaklanmalar, Roma`da da kundaklamalar planladı. Suçları sabit görülen failler Cicero`nun nezaretinde idam edildiler. Cicero sonucu kalabalığa tek kelimeyle ilan etti: "Vixerunt" (öldüler). Bu hitabe bütün gruplar tarafından alkışlarla karşılandı.
Adının kökü "nohut" anlamındaki Latince "cicer" kelimesidir. Otosemantik isim geleneğinin de etkisiyle, burnunun ucundaki nohut büyüklüğündeki bir siğil nedeniyle ona bu isim verilmiş.
Kelimenin İtalyanca imlası "cicerone", telaffuzu "çiçeroone"dir. Türkçe telaffuzunun bundan etkilendiği aşikardır. (Latinler bu kelimeyi "sisero" diye telaffuz ederlerdi)
