İbrahim (aslen Abram), Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam dahil olmak üzere tüm İbrahimî dinlerin ortak patriği olan İbrani din büyüğü ve atasıydı. Yahudilikte, Tanrı ve İbraniler arasındaki özel anlaşmayı yapan, erken Yahudiliğin kurucu babasıdır. Hristiyanlıkta, Yahudi olan veya olmayan tüm insanlara gelmiş ilk uyarıcıdır. İslam'da ise Âdem'le başlayıp Muhammed'le sonlanan peygamberler zincirinde önemli bir etki yaratmış bir peygamber olarak görülür.
Abram, ailesi ve yakın akrabalarıyla birlikte genç yaşta Ur'dan Haran'a (günümüzde Harran, Şanlıurfa) göçmüş ve hayvancılık ile uğraşan İbrani bir adamdı. Yaratılış Kitabındaki anlatıya göre burada, YHVH'den Abram'a ilk vahiy geldi ve Abram'ın soydaşlarıyla ile birlikte kendilerine vadedilmiş "Kenan" ismi verilen topraklara göç etmesi istendi. Tanrı'nın bu çağrısı üzerine Abram, putperest olan babası Terah'ın evini terketti. Güney'e, Kenan'a göç ettikten bir vakit sonra Tanrı tarafından ismi "milletin babası" anlamına gelen Abraham (Türkçe literatürde İbrahim) olarak değiştirildi. Bir süre sonra eşi Sarah'tan çocuğunun olmaması üzerine, cariyesi Hacer'den İsmail isminde ilk çocuğu doğdu. İbrahim 90 yıl yaşındayken Tanrı'nın bir mucizesi olarak Sarah'tan İshak dünyaya geldi. İbrahim ölmeden önce tüm mal ve mülk varlığını Tanrı'nın emri üzerine İshak'a bıraktı; artık Tanrı'nın yeni habercisi, peygamberi İshak olacaktı.[Yaratılış 25:5] Cariyelerinden olma diğer çocuklarına ise 'hediyeler' verdi.[Yaratılış 25:6] Öldüğünde 175 yıl yaşında olan İbrahim, eşi Sarah'ın ölümünden sonra Hebron'da satın aldığı ve eşini gömdüğü Makpelah Mağarası'na, İshak ve İsmail tarafından gömüldü.[Yaratılış 25:9]
Günümüzde İbrahim'in yaşam hikâyesi kesin olarak belirli bir zaman aralığı ile ilişkilendirilemez; Çıkış ve yargıçların dönemiyle birlikte ataerkil çağın, gerçek tarihteki hiçbir dönemle ilgili olmayan geç bir edebi yapı olduğu yaygın bir şekilde kabul edilmektedir. Yaratılış Kitabında geçen İbrahim'in atalarının isimleri, bazı araştırmacılara göre Haran kentinde yer isimleri olarak kullanılmıştır. Haran aynı zamanda Sin (ay) tapınmasının merkezi olarak görülür. Yahudiliğin başlangıç noktasını Sin kültüne işaret eden bazı araştırmalar, İbrahim'le ilgili birtakım anlatıların Harranîler ve Sin kültü ile ilişkilerini açığa çıkartmıştır.
