École Polytechnique Katliamı

École Polytechnique katliamı (Fransızca: Tuerie de l'École Polytechnique de Montréal), 6 Aralık 1989'da Kanada'nın Quebec eyaletinin başkenti Montreal'da bulunan École Polytechnique de Montréal adlı üniversitenin mühendislik bölümünde yapılan bir katliam.

Katliam

ı gerçekleştiren 25 yaşında olan

Marc Lépine

yasal olarak sahip olduğu silahla kendini öldürmeden önce 28 kişiye ateş edip, bunlardan ondördünü yaraladı ve ondördünü öldürdü. Saldırısına başlamadan önce sınıfta bulunan kadın ve erkek öğrencileri ayırdı. Sınıfta bulunan kadın öğrencilerini hedef almasının sebebi kendisinin feminist düşmanı olmasıydı. Sınıfta bulunan dokuz kadını öldürdükten sonra okulda öldürmek için başka kadınlar aramaya çıktı. Tam olarak öldürdüğü on dört kişiden hepsi kadındı. Yaralananlardan onu kadın ve dördü erkekti. Yirmi dakika içinde bitirdiği katliamdan sonra kendisini öldürdü.

Marc Lépine

bir Fransız-Kanadalı annenin ve Cezayirli bir babanın çocuğuydu. Çocukluğunda babasından fiziksel şiddet görmüş. İntihar mektubunda belirtiğine göre katliamı siyasi sebeblerden dolayı ve kendi hayatını batırmakla suçladığı feministler yüzünden yapmış. Bu mektubun içinde Quebec'de yaşayan ve feminist olduğunu düşünüp öldürmeyi dilediği ondokuz kadının ismini sıralamış. Saldırıdan sonra Kanadalılar tarafından olayla ilgili çeşitli açıklamalar ve tartışmalar çıktı. Birçok feminist grupları bu saldırıyı feministlere olan bir saldırı ve kadına şiddet uygulamanın ilerlemiş bir hali olarak değerlendirmişti. Başkaları bu saldırının sebebinin

Marc Lépine

'in çocukluğunda gördüğü şiddet olduğunu düşündü. Bu saldırı için medyada yayınlanan şiddet'te sorumlu tutuldu. Bu saldırı Kanada'da silahla ilgili yasaların değişmesine sebep oldu. Katliam 16 Aralık 1989, saat 16.00'dan sonra

Marc Lépine

bir silah ve bir bıçakla École Polytechnique'in okul binasına girdi. Silahını 21 kasım 1989'da bir avcılık malzemeleri satan bir dükkanda, satıcıya avcılığa gideceğini söyleyerek aldı.

Marc Lépine

haftada en az yedi kere okulun içine girerek ve dışını gezerek katliamı planlıyordu.

Marc Lépine

dokuz kadın öğrenciyi erkeklerden ayırdıktan sonra erkeklerin sınıfı terk etmesini istedi. Quebec ve Montreal yönetimi bunun üzerine üç günü yas tutma günü ilan etti. 11 Aralık 1989'da katliamda hayatını kaybeden dokuz kadın öğrenci için Notre-Dame kilisesinde toplu cenaze düzenlendi. Bu cenaze törenine binlerce kişi katıldı. fakat mektubun asıl içeriği gizli tutuldu. Medya mektubun yayınlanabilmesi için polise dava açtı ve başarısız oldu.

Katliam

dan bir sene sonra

Marc Lépine

'in üç sayfalık mektubu gazeteci ve feminist Francine Pelletier'in eline geçti. Mektupta Quebec'de yaşayan ve feminist olduğunu düşünüp öldürmeyi dilediği on dokuz kadının isimlerinin listesi bulunuyordu. Bu listede Pelletier'in de ismi bulunuyordu. Pelletier yazıcılık yaptığı La Presse gazetesinde bu mektubu ilk olarak yayınladı. Mektubunda

Marc Lépine

, saldırısının sebeblerinden birisi, feministlere ve feministlerin oluşturduğu sosyal değişime karşı duyduğu öfkesi olduğunu yazmıştı."

Marc Lépine

'in intihar mektubunun Fransızca yazılmış orijinali ve mektubun İngilizce tercümesi mevcuttur. Marc Lépine Marc Lépine, doğum adıyla Gamil Gharbi 'nin annesi Fransız-Kanadalı babası ise Cezayirliydi. Gamil'in babası kadınların erkeklere eşit olabileceğini düşünmüyordu ve ailesine fiziksel şiddet uyguluyordu ve oğlunun annesiyle yakınlaşmasını engelliyordu. Gamil yedi yaşındayken annesi ve babası boşandılar ve Gamil çocukluğunun geri kalanını annesinin yanında geçirdi. 1980-1981 kışında Kanada ordusuna alınmayı denedi ve reddedildi, intihar mektubunda belirttiğine göre bunun sebebi kendisinin "anti-sosyal" olmasıydı. 1982'de mahkeme kararıyla adını

Marc Lépine

olarak değiştirdi. Aynı senede CEGEP okulunda üniversite öncesi ders gördü. Başta bir sene bilim okudu daha sonra üç senelik okulun elektronik teknoloji programında çalıştı. Bu programın son senesinde çalışmasını açıklamasız yarıda bıraktı. 1986'da École Polytechnique'e başvurdu ve CEGEP 'de iki kurs daha bitirme şartıyla okula alındı. Bu kurslardan birisini 1989 yılında bitirdi. Araştırmanın sonuçları yine medyadan ve halktan gizlendi. Bunun üzerine medya, akademiler, kadın dernekleri ve kurbanların aileleri yetersiz bilgilendirmeyi protesto ettiler.

Marc Lépine

'in kurbanlarının cinsiyetinden, kendisinin katliam sırası söylediklerinden ve intihar mektubunda yazılanlardan, olay antifeminist bir saldırı olarak yorumlandı.

Katliam

dan sonra

Marc Lépine

'in annesi, oğlunun saldırısının kendisine yönelik olabileceğini düşündü. Annesi, yalnız yaşadığı için ve parasını kendi kazandığı için oğlu tarafından bir feminist olarak göründüğünü düşünenler oldu. Bir psikiyatrist bu konuda

Marc Lépine

'in ailesi ve arkadaşlarıyla görüştü.

Marc Lépine

'in asıl amacı intihar olduğunu ve katliam kendisinin intihar için seçtiği bir yöntem olduğunu açıkladı. Başkaları, sosyal değişiklerden kaynaklanan fakirlik, yolsuzluk ve bireysel izolasyonu sebep olarak gösterdi.

Marc Lépine

'in şiddet içeren aksiyon filmlerine karşı duyduğu ilgi insanların,

Marc Lépine

'in bu filmlerden etkilenmiş olduğunu düşünmesine ve bu yüzden medyayı suçlamasına yol açmıştır. ve bunlardan ikisi intihar mektuplarında okullarında yaşanan katliamı sebep olarak gösterdi.

Polisin müdahalesi

Polisin olaya müdahalesi oldukça ağır eleştirildi. Saldırı gününde polislerin okulun etrafını sarması ve içeriye girmeden beklemesi daha fazla insan ölmesine yol açmıştı. Bu olaydan sonra acil durum müdahalesi ile ilgili protokol değişikliği yapıldı. 2006'da Dawson College 'e yapılan saldırıda bu değişikikler sayesinde insan kaybı daha çok engellenebildi.

Silah kontrolü

École Polytechnique katliamından sonra Kanada'da silah kontrolü daha da büyük bir önem kazandı. Saldırı sırasında

Marc Lépine

'in girmediği sınıfların birisinde bulunan Heidi Rathjen, Wendy Cukier ile beraber Coalition for Gun Control (Türkçede: "Silah Kontrol Koalisyonu") organize ettiler. Başkalarının katkılarıyla birlikte bu organizasyon sayesinde Kanada parlamentosunda Bill-C68 adlı silah yasasında, silah kullanımının daha sık kontrol edilmesi üzere değişiklik yapıldı. Bir zaman sonra Stephen Harper iktidarında silahları kayıt altına almak için son tarih ertelendi ve kayda geçmeyen silah kullanımının cezası, bu yasanın suç amaçlı silah kullanıcılardan daha fazla avcıların kısıtlandığı gerekçesiyle, kaldırıldı. Bu karara, Dawson College veya Virginia Tech saldırısından sonra çok tepki gösterildi.

Kadına karşı şiddet

Katliam

ı, kadına karşı şiddetin bir sembolü olarak gören birçok Kanadalı kadın bu duruma öfkelendi. Kanadalı feminist Judy Rebick, katliamda ölen kadınların ölümü boşuna olmayacağını ve tasa tutmak yerine erkeklerin bayanlara şiddet uygulamalarına bir son verilmesi gerektiğini açıkladı. Kanada parlamentosuna kadınlar için House of Commons Sub-Committee on the Status of Women adlı birlik hazırlandı. Bu birlik Haziran 1991'de "kadınlara karşı savaş" (İngilizcede: The War against Women) adlı bir açıklama yaptı. Ölenler * Geneviève Bergeron (d. 1968), inşaat mühendisliği öğrencisi. * Hélène Colgan (d. 1966), makine mühendisliği öğrencisi. * Nathalie Croteau (d. 1966), makine mühendisliği öğrencisi. * Barbara Daigneault (d. 1967), makine mühendisliği öğrencisi. * Anne-Marie Edward (d. 1968), kimya mühendisliği öğrencisi. * Maud Haviernick (d. 1960), malzeme bilimi öğrencisi. * Maryse Laganière (d. 1964) * Maryse Leclair (d. 1966), malzeme bilimi öğrencisi. * Anne-Marie Lemay (d. 1967), makine mühendisliği öğrencisi. * Sonia Pelletier (d. 1961), makine mühendisliği öğrencisi. * Michèle Richard (d. 1968), malzeme bilimi öğrencisi. * Annie St-Arneault (d. 1966), makine mühendisliği öğrencisi. * Annie Turcotte (d. 1969), malzeme bilimi öğrencisi. * Barbara Klucznik-Widajewicz (d. 1958) Dış bağlantılar * CBC Digital Archives * Crime Library * NFB CITIZENShift — Polytechnique massacre Web page

Kaynaklar

Vikipedi

École Polytechnique Katliamı