Bir resmin çerçeve oranı eni ve boyu arasındaki oransal ilişkiyi tarif eder.
Çoğunlukla aralarında iki nokta bulunan iki numara şeklinde ifade edilir; örneğin, 16:9. Bir a:b çerçeve oranı için, görüntünün ne kadar büyük veya küçük olduğunun önemi yoktur
no matter how big or small the image is, if the width is divided into x units of equal length and the height is measured using this same length unit, the height will be measured to be y units. For example, consider a group of images, all with an aspect ratio of 16:9. One image is 16 inches wide and 9 inches high. Another image is 16 centimeters wide and 9 centimeters high. A third is 8 yards wide and 4.5 yards high.
Sinema salonlarındaki filmlerin sunuşunda, günümüzde kullanılan en yaygın çerçeve oranı 1.85:1 ve 2.39:1'dir. Yaygın iki videografik çerçeve oranı; 20. yüzyılın evrensel video formatı olan 4:3 (1.33:1) ile yüksek çözünürlüklü televizyon ve Avrupa dijital televizyonu için evrensel olan 16:9'dir (1.77:1). Başka sinema ve video çerçeve oranları da vardır, fakat seyrek olarak kullanılır.
In still camera photography, the most common aspect ratios are 4:3, 3:2, and more recently being found in consumer cameras 16:9. Other aspect ratios, such as 5:3, 5:4, and 1:1 (square format), are used in photography as well, particularly in medium format and large format.
With television, DVD and Blu-ray Disc, converting formats of unequal ratios is achieved by enlarging the original image to fill the receiving format's display area and cutting off any excess picture information (zooming and cropping), by adding horizontal mattes (letterboxing) or vertical mattes (pillarboxing) to retain the original format's aspect ratio, by stretching (hence distorting) the image to fill the receiving format's ratio, or by scaling by different factors in both directions, possibly scaling by a different factor in the center and at the edges (as in Wide Zoom mode).
