Abugida İngilizce telaffuz: [ˌɑːbuːˈɡiːdə] (Ge‘ez አቡጊዳ ’äbugida), ya da diğer adıyla alfaheceleme, parçalı bir yazı sistemidir. Bu sistemde, birbirini takip eden her sessiz-sesli çifti tek bir birim olarak yazılır: Her birim bir sessiz harfi temel alır; sesli harf ise ikincil önem taşır. Bu, sessiz ve sesli harflerin aynı değerde öneme sahip olduğu alfabe ve sesli harflerin eksik olduğu veya isteğe bağlı olarak yazıldığı ebced olgularından farklıdır. (Çok akademik olunması gerekmeyen durumlarda, tüm bu yazı sistemleri alfabe olarak adlandırılabilir.) Abugidalar, Güney ve Güneydoğu Asya'da kullanılan Brahmî familyasına ait yazıları kapsar.
Bir dil bilimi terimi olarak Abugida, ilk defa Peter T. Daniels tarafından kendisine ait 1990 yazı sistemleri tipolojisinde ortaya atılmıştır. Abece sözcüğünün, Latincenin ilk üç harfi olan a be ce'den; alfabe sözcüğünün ise, Yunancanın ilk iki harfi olan alfa beta'dan gelmesine paralel olarak Abugida, Ge'ez yazısı anlamına gelen Etiyopyaca bir sözcük olup adını, yine bu yazı sisteminin ilk dört harfi olan ä bu gi da'dan alır. Daniels'in bu sözcüğü kullanış şekli göz önüne alınırsa, bir abugida; sessiz ve sesli harflerin birleşerek oluşturduğu şekillerin birbiriyle hiçbir benzerlik göstermediği hece yazısından, ve sessiz ve sesli harflerin bağımsız karakterlerle simgelendiği alfabeden farklıdır. Alfaheceleme terimi ise ilk defa 1997 yılında William Bright tarafından Güneydoğu Asya dillerini baz alarak "hem alfabe hem de hece yazısı sistemlerinin birleşmesi" fikrini yansıttığı için Hint yazılarını tanımlamak için ortaya atılmıştır.
Abigudalar uzun süre birer hece yazısı, veya hece yazısı ile alfabe arası bir oluşum olarak görülmüş olup birçok benzer isimle anılmıştır: neosyllabary (yeni heceleme) (Février 1959), pseudo-alphabet (yalancı alfabe) (Householder 1959), semisyllabary (yarı heceleme) (Diringer 1968, bu terimin farklı kullanımları da bulunmaktadır) ve syllabic alphabet (heceli alfabe) (Coulmas 1996, bu terim hece yazısının eşanlamlısı olarak kullanılmaktadır.)
