Antlaşma Limanları

Kısaca: Antlaşma Limanları, Asya ülkelerinin, özellikle de Çin, Japonya ve Kore'nin Britanya, Fransa, Almanya ve ABD gibi Batılı ülkelerden gelen baskılar sonucunda 19. yüzyıl ortalarında dış ticarete ve yabancıların yerleşmesine açtığı limanlar. Çin'daki antlaşma limanlarının kurulmasında Japonya'nın baskıları da etkili olmuştur. ...devamı ☟

Antlaşma Limanları, Asya ülkelerinin, özellikle de

Çin

,

Japonya

ve Kore'nin Britanya, Fransa, Almanya ve ABD gibi Batıı ülkelerden gelen baskılar sonucunda 19. yüzyıl ortalarında dış ticarete ve yabancıların yerleşmesine açtığı limanlar.

Çin

'daki antlaşma limanlarının kurulmasında

Japonya

'nın baskıları da etkili olmuştur. ÇinÇin'deki ilk limanlar, I. Afyon Savaşı (1839-42) olarak bilinen

Çin

-İngiliz çatışmasında

Çin

'in yenilgiye uğramasının ardından, 1842'de imzalanan Nanking Anlaşması ile İngiliz tüccarlara açıldı. O döneme kadar yalnızca Kanton limanını Batı ile kısıtlı bir biçimde ticarete açmış olan

Çin

, Kanton dışındaki bazı önemli limanlarını da Batı ticaretine açmak durumunda kaldı. 19. yüzyıl sonlarına doğru Batılı ülkelerin

Çin

'den giderek daha çok ödün koparmaları ile, 1842'de beş olan antlaşma limanlarının sayısı 1911'de ellinin üzerine çıktı. Şanghay ve Kanton (Guangzhou) gibi, antlaşma limanları olan kentler, 19. ve 20. yüzyıl boyunca

Çin

'de sanayileşmenin başlıca alanları oldu.

Çin

'deki Başlıca Antlaşma Limanları Japonya

Japonya

'da ise antlaşma limanı sistemi, ABD'li Komodor Matthew C. Perry'nin, 1854'te bir savaş filosuyla Edo Körfezi girerek, Japonları ülkeye ABD tüccarlarının girmesine izin vermeye zorlaması ile başladı. Ticari bakımdan

Çin

'den daha az çekici, askeri bakımdan da daha güçlü olan

Japonya

, baskılara daha kolay karşı koyabildi; bu ülkede yalnızca altı liman dış ticarete ve yabancıların yerleşmesine açıldı.

Japonya

'daki antlaşma limanları ülkenin hızla sanayileşmesi ve askeri gücünün artması sonucunda 1899'da kapatıldı. Diğer Ülkeler Öteki Batılı ülkeler çok geçmeden Britanya ve ABD örneğini izlediler;

Çin

ve

Japonya

'nın yanı sıra Vietnam, Kore ve Siyam'da da kendi yurttaşları için antlaşma limanı ayrıcalıkları elde ettiler. Daha küçük ülkelerde açılan liman sayısı ise iki ya da üçü geçmedi. Batılı ülkelerin uyrukları, antlaşma limanları içinde oturdukları ülkelerin yasalarına değil, kendi konsolosluklarının denetimine bağlıydılar. Limanların bulunduğu kentler, kağıt üzerinde bulundukları ülkenin parçası sayılmakla birlikte, giderek bu limanların hepsinde bağımsız yasalar, yargı kurumları, polis ve vergi sistemleri gelişti. Batılı yerel yönetim kurumlarıyla birlikte Batı yaşam biçimi de bu kentlere geldi ve birçok Asyalı, Batı düşüncesi ve teknolojisi ile antlaşma limanlarında tanıştı. Emperyalist güçlerin çoğu, II. Dünya Savaşı'nın sonuna değin

Çin

ve öbür Asya ülkelerindeki antlaşma limanlarını terk etmeye yanaşmadı.

Kaynakça

Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.