Kısaca: Atıf Özbilen, ( d. 1919 - ö. 7 Nisan 2002 ) Türk yazar, ağaç oyma sanatçısı. ...devamı ☟
Atıf Özbilen, ( d. 1919 - ö. 7 Nisan 2002 ) Türk yazar, ağaç oyma sanatçısı. = Sanat Kariyeri =
Doğumu ve Sanat Hayatının İlk Yılları
1919 yılında Adana’da doğdu. Nazmiye-Saip Özbilen çiftinin üçüncü çocuğudur. İlkokul ve orta öğrenimini Adana’da bitirdikten sonra, lise yıllarında idealleri uğruna ve ailevi zorunluluklardan dolayı İstanbul’a gelir. Adana’lı Atike Özer ile evlendikten sonra ilk kızları Semiramis (1941), toplam üç yıl sürecek yedek subaylığı sırasında da ikinci kızları Semiray (1944) dünyaya gelir. İlk olarak Yeni Adana Gazetesi’nde (1945) yazıları, 1947’de öykü kitabı “İşte Bu!” yayımlanmıştır.
İş Hayatı
İş hayatı çeşitlilik arz eder. Güney illerinde bir süre vekil öğretmenlik ve Milli Eğitim Müfettişliği yapar. Çeşitli özel firmalarda çalışır. 1975 yılında emekli olur. Bu arada yazar ve yayımcılık kimliği çerçevesinde çalışmalarını, Adana’da ilk kıpırtıları başlayan “Güney Hareketleri”, İstanbul’da 1967-1973 yılları arasında aylık “Güney Sanat Dergisi” yöneticiliği ile zirveye ulaşır. Önemli edebiyat sanatçılarımızın yeraldığı bu dergi 72 sayı (6 cilt) yayımlanır.
"Ağaçkurdu"
Ağaç oyma sanatçılığı, yazar ve yayımcılık kişiliğinin önünde gelmektedir. Bu konudaki ilk öğreticisi ilkokuldaki elişi öğretmeni olmuştur. Bir anlamda çalışmalarına 1932 yılında başlamıştır diyebiliriz. Sanatçı ilk ağaç oyma sergisini Adana Halkevi’nde 1950 yılında açar. Sonrasında; İstanbul Olgunlaşma Enstitüsü (1962, 1976), Beyoğlu Şehir Galerisi (1968, 1969, 1972), Mersin Devlet Güzel Sanatlar Galerisi (1971), İstanbul Paşabahçe Ak Galeri (1975), Ankara Sanat Galerisi ve Adana Kalaba Elsanatları Galerisi (1977). 1979 yılında Turizm ve Tanıtma Bakanlığı’nın katkılarıyla Belçika-Brüksel’de bir sergi açar. Paris’te bu sergiyi yineler: "Oeuvres de Sculpture Sur Bois - Ağaç Üzerine Oyma Yapıtlar" ve "Bois Graves et Sculptes - Ağaç Oyma ve Yontular". Bursa Güzel Sanatlar Galerisi’nde 1980 yılında bir başka sergiye imza atar. Hemen ardından durup dinlenmeden, 1981 “Dünya Atatürk Yılı” çerçevesinde “Ağaç Oymalarla Atatürk” sergisine hazırlanır. Bu kapsamdaki eserlerinden bir kısmını Anıt Kabir Müzesi’ne bağışlar. = Emeklilik Yılları ve Ölümü = 1981 yılında, İstanbul Pendik-Güzelyalı’da aldıkları tek katlı yazlık evi aynı zamanda atölye olarak kullanmaya başlar. Uzun zamandır hayalini kurduğu özlemini gerçekleştirir. Kış aylarında Göztepe’de oturdukları halde, bu atölye/eve her sabah gider. Çalışmalarını yapar ve akşama geri döner. Kendi çizimleri dışında Tan ORAL karikatürleri, ustalığının zirvesinde çalıştığı Güngör KABAKÇIOĞLU desenleri ve yine saatler, saatler sanatının ölümsüz örneklerini oluşturur. Olgun çağda sergilerine devam eden Özbilen, son yıllarında çalışmalarını bırakmak zorunda kalır. 7 Nisan 2002 tarihinde İstanbul’da vefat eder.
