Bandura (Ukraynaca: банду́ра), Ukraynalı, tezeneli bir yaylı halk çalgısıdır. Zither ve lavtanın unsurlarını birleştirir ve 1940'lara kadar genellikle "kobza" terimi ile anılırdı. İlk enstrümanlar (yaklaşık 1700 yılları) 5 ila 12 teli vardı ve lavtaya benzerdi. 20. yüzyılda tel sayısı başlangıçta 1926 gibi 31 tele, ardından 1954'te 56 tele - modern 'konser' enstrümanlarında ise 68 tele yükseldi.
Bandura çalan müzisyenlere bandurist denir. 19. ve 20. yüzyılın başlarında, genellikle kör olan geleneksel bandura çalgıcıları kobzar olarak adlandırılırdı. Enstrümanın gusli (Doğu-Avrupa psaltery) ve kobza (Doğu-Avrupa lutu) melezi olarak geliştirildiği ileri sürülmektedir. Bazıları da kobzayı banduraya benzeyen bir tür veya enstrüman olarak görür. Bandura terimi kendisini 1441'den kalma Polonya kroniklerine tarihlendirebilir. Ancak melezleşme, 18. yüzyılın sonlarında veya 19. yüzyılın başlarında meydana gelmiştir.
