Bôa
Kısaca: Bôa, 1993'te davulcu Ed Herten'in önderliğinde kuruldu. Herten daha önce de klavyecisi Paul Turrell'i yanına çekeceği "Delirious Groove" ve basçısı Alex Caird'i çağıracağı "Draggin' Bones" aralarında olmak üzere bir çok toplulukta görev aldı. Ed ayrıca bôa'ya katılacak şarkıcı ve gitarcı Steve Rodgers'ın da okul arkadaşıydı. ...devamı ☟
Jasmine'in katılımı ise farklı oldu. Ed ve Paul'un ilk şarkılarından biri olan "Fran"daki nakarat, kadın sesine çok uygundu. Steve'in kızkardeşi, henüz 16 yaşındaki Jasmine Rodgers'ı söylemeye ikna edebildiklerinde toplulukla ilk çalışmalarına da başlamış olacaklardı. Defalarca kayıt yaptıktan sonradır ki Jasmine yavaş yavaş topluluğun daimi bir üyesi olmayı kabul etti.
bôa, çatlak müzikler yapan bir topluluk olarak girdi müzik dünyasına. Daha sonra "Doctor Sky" topluluğunda Alex'le beraber çalışan Ben Henderson'u da saksafonun başına getirdiler.
Aylar süren şarkı yazma ve alıştırma sürecinin ardından ilk konserlerine 1994'te Londra'daki "Forum"da çıktılar. Bu birçok büyük canlı sunumun (ve birkaç eski felaketin!) ilk parçasıydı. Aynı yılın yaz aylarında topluluğun bel kemiği sayılan Ed, çalışmalarına ağırlık vermek amacıyla ayrıldığında, bôa bir turneye davulcusuz çıkmak durumunda kaldı. Alex, eski bir grup arkadaşını ikna etmeyi başardı ve bu ilk çalışma çok iyi bir sonuç verdi. "Chapter 6"dan Lee Sullivan topluluğun yeni davulcusu olmuştu bu başarıdan ve uyumdan sonra. Ed ile Lee'nin yer değiştirmesiyle, çatlak müzik, yerini daha oturaklı, rock'a daha yakın bir tarza bıraktı. Saksafon çalgı yelpazesindeki yerini kaybedince Ben de gitarı eline aldı.
Ertesi sene bôa'nın en verimli yıllarından biriydi. Topluluk üyeleri kişisel çalışmalarını, eğitimlerini, işlerini topluluğun bu iyi havasını bozmamak uğruna ertelediler. Plak şirketlerinden ilgi görmesine görüyorlardı ama herhangi bir teklif almalarına dahazaman vardı. Japon Polystar plak şirketinin teklifini bôa hemen imzaladı. Yıl sonuna doğru bôa stüdyoya "Skunk Anansie" ve "The Divine Company" ile de yapımcı olarak çalışmış Darren Allison eşliğinde girdi ve üç parçayla "Twilight", "Deeply" ve "Elephant" ile çıktı. 1998'de kuşkulu "Race of a Thousand Camels" adıyla ilk uzunçalar çıktı. İsimde Jasmine'in bir rüyası ve Paul'un yazdığı bir bilgisayar oyunundan esinlenmişti. "Duvet" ise 45'lik olarak sunuldu.
bôa'nın tanınmasında şüphesiz en önemli olay Japon çizgi filmi "Serial Experiments: Lain"in açılış parçası olarak "Duvet"in kullanılmasıdır. Bu sayede özellikle Japonya'da çok geniş bir kitleye ulaşabildiler. Bunun ardından Dj Wasei parçanın bir yeniden sunumunu üretti. Bu güzel parça bôa'ya büyük şöhret ve uluslararası tanınmışlık sağlamış oldu. Çizgi film pek çok ödül aldı, meraklıları şarkının sahipleriyle temasa geçmekte gecikmedi. 1999'da ikinci uzunçalar "Tall Snake" piyasaya sürüldü. "Duvet"in üç sürümüyle, "Little Miss" ve "Two Steps" parçalarıyla çıktı bu albüm.
2000'e gelindiğinde Ben, bôa'dan, eşi Tina ile beraber çaldığı öteki topluluk Moth'a ağırlık verebilmek üzere ayrılacaktı. bôa Pioneer ile anlaştı, bir Japon çizgi film festivalinden davet aldı. Topluluk orada harika bir vakit geçirdiklerini belirtiyorlar. "Twilight" 2001'de piyasaya çıktı. Bir sonraki albümlerinin çalışması plak şirketlerinin ertelemesi nedeniyle biraz gecikecek gibi gözüküyor. Topluluk bir yandan hızla şarkı yazmaya, bir yandan da turnelerde küçük roller almaya devam ediyor. En son olarak "Bad Company"yle birlikte çaldılar.
Genç bir topluluk olan bôa, dokunaklı ve nitelikli müziğiyle hakettiği yere doğru ağır ağır ama güvenli bir şekilde ilerliyor.
Bu konuda henüz görüş yok.
