Niçin kondun a bülbül
Dalımdaki asmaya
Ben yarimden vazgeçmem
Götürseler asmaya
Yukarıdaki şiirde, ikinci mısrada asma kelimesi "üzüm veren bir bitki"; dördüncü mısrada ise "öldürmek" anlamında kullanılmıştır.
Edebiyatımızda oldukça fazla miktarda başvurulan bir kafiye çeşididir. Cinaslı kelimelerle yapılan kafiyelerdir. Yazılışı ve söylenişi aynı, fakat farklı manalara gelen kelimelerle yapılır. Daha çok saz şiirinde, özellikle manilerde dikkati çekecek derecede fazla görülür.
