Türkçe Bilgi: Dil (Tıp)

Sosyal bilimciler, dilin komünikasyon fonksiyonu üzerinde dururlar. Böylece, antropolog Sapir'e göre, dil "istemli olarak yaratılan bir simgeler sistemi aracılığıyla fikirleri, emosyonları ve arzuları iletmek için yalnızca insanlara özgü ve içgüdüsel olmayan bir yöntemdir". Psikolog için bu simgeler aynı zamanda, soyut kavramsal düşünce (bkz.) için temel araçlardır. Bir sözcük yahut başka bir simge, bir anlamı iletir; yani bir bilgi kodudur. Bu anlam "denotatif" olabilir, yani somut bir nesne yahut hareketi belirtir veya etiketler; yahut da "konotatif" olup belirtilen nesnenin niteliklerini gösterir ve genellikle değerlendirici ve tutumcu nüanslar taşır. Konuşulan dil, sınırlı sayıda ses üniteleri veya fonem kombinasyonlarına dayanır, bu fonemler sonsuz sayıda anlam üniteleri veya morfemler oluşturur; bu morfemler ise, bir dildeki kök sözcükleri, öntakı ve sontakıları oluşturur. Morfemlerden sözcük ve cümle türetilmesiyle ilgili kurallar, o dilin grameridir, ileri toplumlarda hem yazılı, hem de sözlü dil biçimleri gelişir. Dil fonksiyonları, serebral korteks'deki özel lokal merkezlerden kontrol edilir. Konuşmada ise karmaşık kendiliğinden -düzenli sibernetik (bkz.) mekanizmaları sözkonusudur. Davranışçılar, çocuğun şartlanma ve ebeveynlerini taklit (bkz.) yoluyla dil yeteneği kazandıklarını ileri sürmektedirler. Oysa Chomsky gibi bazı modern linguistler "generatif" teoriler önererek, dil yeteneğinin doğuştan geldiği esasını ileri sürmektedirler.

Dil bozuklukları, bazı beyin hastalıklarında olduğu gibi, temeldeki nörofizyolojik mekanizmaların bir bozukluğundan ; bazı psikozlarda olduğu gibi, bir düşünce bozukluğundan; yahut bazı beyin travmalarıyla ilgili disfazi ve disgrafüerde olduğu gibi, her ikisinin bir kombinasyonundan ileri gelebilir. Kekemelik, daha önemli bir dil fonksiyon bozukluğu örneğidir. Bkz. Konuşma Bozuklukları

Dil (Tıp)

Dil (Tıp) Hakkında Detaylı Bilgi

Görüşler ve Yorumlar