dillenmek
1 . Çocuk konuşmaya başlamak.
2 . Konuşma yeteneği olmayan varlık konuşmak, dile gelmek:
"... elini uzatıp tam koparacağı sırada mor menekşe dillendi. -Koparma beni..."- T. Dursun K.
3 . Onaylanmayan bazı davranışlar yüzünden hakkında dedikodu yapılmak, dile düşmek:
"Kasabanın, evi basıla taşlana dillenmiş en namlı kahpesini, Yatık Emine'yi bir gece atına almış köye getirmişti."- R. H. Karay.