Discontinuation
Discontinuation
Discontinuation İngilizce anlamı ve tanımı
Discontinuation anlamları
- (noun) Breach or interruption of continuity; separation of parts in a connected series; discontinuance.
Discontinuation tanım:
Kelime: dis·con·tin·ue
Söyleniş: "dis-k&n-'tin-(")yü, -y&(-w)
İşlev: verb
Kökeni: Middle English, from Middle French discontinuer, from Medieval Latin discontinuare, from Latin dis- continuare to continue
transitive senses
1 : to break the continuity of : cease to operate, administer, use, produce, or take
2 : to abandon or terminate by a legal discontinuance
intransitive senses : to come to an end
synonym see STOP
- dis·con·tin·u·a·tion
/-k&n-"tin-y&-'wA-sh&n/ nounDiscontinuation ile eşanlamlı (synonym) kelimeler
Discontinuance,Discontinuation ile zıt (antonym) anlamlı kelimeler
Continuance, Continuation,Discontinuation
İngilizce Discontinuation kelimesinin İspanyolca karşılığı.s. descontinuación, cesación, cese, discontinuación
Discontinuation
İngilizce Discontinuation kelimesinin Fransızca karşılığı.n. discontinuité, interruption, rupture
Discontinuation
İngilizce Discontinuation kelimesinin Almanca karşılığı.n. Unterbrechung, Pause, Einstellung
Discontinuation
İngilizce Discontinuation kelimesinin İtalyanca karşılığı.s. discontinuità
Discontinuation
İngilizce Discontinuation kelimesinin Portekizce karşılığı.s. descontinuação, intervalo
Discontinuation
i. ara, duraklama, kesme, son verme; vazgeçmeDiscontinuation
İngilizce Discontinuation kelimesinin Flemenkçe karşılığı.zn. opheffing, staking
Discontinuation
n. pause, interruption, cessationBu konuda henüz görüş yok.
