Disobedient
1. anlamı söz dinlemez.2. anlamı söz dinlemez. itaatsiz.
Disobedient
2. anlamı söz dinlemez. itaatsiz.
Disobedient
Disobedient İngilizce anlamı ve tanımı
Disobedient anlamları
- (a.) Not yielding.
- (a.) Neglecting or refusing to obey; omitting to do what is commanded, or doing what is prohibited; refractory; not observant of duty or rules prescribed by authority; -- applied to persons and acts.
Disobedient tanım:
Kelime: dis·obe·di·ent
Söyleniş: -&nt
İşlev: adjective
Kökeni: Middle English, from Middle French desobedient, from Old French, from des- dis- obedient obedient
: refusing or neglecting to obey
- dis·obe·di·ent·ly adverb
Disobedient ile eşanlamlı (synonym) kelimeler
Unruly,Disobedient ile zıt (antonym) anlamlı kelimeler
Obedient,Disobedient
İngilizce Disobedient kelimesinin İspanyolca karşılığı.adj. desobediente, insubordinado, malmandado
Disobedient
İngilizce Disobedient kelimesinin Fransızca karşılığı.adj. désobéissant
Disobedient
İngilizce Disobedient kelimesinin Almanca karşılığı.adj. ungehorsam
Disobedient
İngilizce Disobedient kelimesinin İtalyanca karşılığı.agg. disobbediente, disubbidiente
Disobedient
İngilizce Disobedient kelimesinin Portekizce karşılığı.adj. desobediente, rebelde
Disobedient
s. itaatsiz, söz dinlemez, serkeş, asiDisobedient
İngilizce Disobedient kelimesinin Flemenkçe karşılığı.bn. ongehoorzaam
Disobedient
adj. noncompliant, insubordinate, defiantBu konuda henüz görüş yok.
