1950 li yılların Emirdağını tasvir etmek istiyorum.Suvermez yolundan hükümet meydanına doğru ilerlerken sağlı sollu at arabası yapımcılarının ve demirci ustalarının örs çekiç seslerinin ahenkli sesleri birbirine karışıyor heybesini omuzuna atmış köylüler yoğurt helkeleriyle ilerleyen kadınlar pazar yerine doğru yaklaşmaktalar külah dondurmacı bir köşeyi tutmuş ayakkabı boyacısı müşteri bekliyor haşhaşyağı imalatcısı presi ile yağ çıkarıyor haşhaş yağı küspelerinin kendisine has kokusu etrafa yayılmakta helva imalatcısının çöğen kokusu ile birbirine karışmakta tahinci dükkanında köylüler küçük masalarda pazar ekmeğiyle tahin ekmek yemekteler.Biraz daha ilerlerseniz yeni dokunmuş kendine has desenleriyle Emirdağ kilim ve namaz seccadelerinin sergisiyle karşılaşırsınız hepsi kök boyayla boyanmıştır.
misafir - 8 yıl önce
1950 li yılların Emirdağını anlatırken meydandana batı yönünde ilerlerseniz solda çıldır sinemasını görürsünüz.Siyah beyaz filmlerin oynatıldığı salonda sigara dumanları arasıda ıslık seslerinin eşliğinde filmi seyredersiniz.Ara verdiğinde buz kalıpları arasındada soğutulmuş emidağ gazozunu içmeden olmaz.Rastgele dizilmiş tahta sandalyelerin gürültüleri arasında flmi bitirirsiniz.Sinemadan sonra ilerlemenize devam ederseniz Emirdağ hal binasına ulaşırsınız.Elhan köyü kavunu suvermez karpuzu damağınızda nefis lezzetler bırakan karacalar üzümü tadabileceğin iz yerli lezzetlerdir.Buradan kuzeye doğru ilerlerseniz ofis caddesinin sonbulduğu meydana varırsınız. Yörenin geleneksel ürünü buğday ve biralık arpanın en kalitelisi burada pazarlanır.Doğuya doğru inerseniz belediye binasını bulursunuz .Karşısında meydanın tam ortasında Atatürk büstü vardı.Bu şirin ilçenin ozamanki ismi Aziziye olarakta geçerdi.
ikonuna tıklayınız.
misafir - 8 yıl önce
misafir - 8 yıl önce