Ermeni milisleri, çeteleri, fedaileri (Ermenice: Ֆէտայի Fedayi) veya gönüllüleri (Ermenice: կամավոր Kamavor) olarak bilinen ailelerini terk ederek gerilla birlikleri oluşturan Ermeni birimler. Ermeni gönüllü savaşçılar "hayatını feda etmeye hazır" (Kamavor) kelimesiyle adlandırılmaktadır. İlk olarak Osmanlı Ermenileri Osmanlı İmparatorluğu'nda gerilla örgütleri kurarak Ermeni köylerinin talan edilmesini önlemek amacıyla birlik oluştursalar da bu güçlerin çoğu Ermeni ulusal hareketinin üyesi olarak hizmet etmişlerdir. II. Abdülhamit döneminde Kürt aşiret kuvvetleri ve Hamidiye askerlerine karşı savaşmışlardır. Ermeni nüfusun yoğun olduğu bölgelerde Osmanlı İmparatorluğu'nun faaliyetlerinine karşı savaşmışlardır. 14 Kasım 1922 tarihli New York Times gazetesi, Birinci Dünya Savaşı'nda 200.000 Ermeni'nin İtilaf Devletleri ordularında veya İtilaf Devletleri tarafında savaşan bağımsız birliklerde savaştığını yazdı.
I. Dünya Savaşı'nın sonunda Bogus Nubar Ermenilerin cesurca Ermeni davası için mücadele ettiklerini Paris Barış Konferansı'na dile getirir. Ocak, 1919, Boghos Nubar mektubunda müttefik orduları için Ermeni halkının katkısının özetini içerirken Ermeni milislerin güçlerinin 50.000 olduğunu söyler.
