Evrimci Etik

Kısaca: Evrim temeli üze­rinde yükselen, ahlaki ve ahlâki kurumları evrim idesine tabi kılan, insan varlıklarının şeylere ve kişilere hayat mücadelesinde ayakta kalma kapasitelerine ya da bu müca­deleye yaptıkları katkıya göre değer biçtik­lerini öne süren etik türü. ...devamı ☟

Evrim temeli üze­rinde yükselen, ahlaki ve ahlaki kurumları evrim idesine tabi kılan, insan varlıklarının şeylere ve kişilere hayat mücadelesinde ayakta kalma kapasitelerine ya da bu müca­deleye yaptıkları katkıya göre değer biçtik­lerini öne süren etik türü.

Evrim ilkesini toplumsal alan dışında, etiğe de uygulayan, sosyolojinin toplumla, etiğin de insan ve insan davranışıyla, evrim­ biyolojinin organik doğanın fenomenle­riyle olan ilişkisine tekabül eden aynı ilişki tarzı içinde olduğunu öne süren evrimci etik, örneğin dostluk ve diğerkamlığa, bu değerler insan türünü şiddetten koruyup, türün bekasına katkıda bulundukları için, değer verildiğini belirtir.

Evrimci etik, evrimci biyolojinin verileri­ne dayanırken, bireyi, evrim içinde olan doğal bir varlık olarak alır, onun gerek bi­reysel, gerekse toplumsal hayatını, çatışma­nın hakim olduğu bir süreç olarak değerlen­dirir. Çatışmayı öne çıkarır, ve hayatın özde bir çatışma olduğunu söylerken, bir yandan da hem bireyin hayatının akıldışı güçler ta-rafından belirlendiğini, hem de insanın bu güçlerin bilgisi kazanmak suretiyle geleceği şekillendirebileceğini öne sürer. Evrimci görüşe göre, bu çatışmadan son çözümle­mede, ilerleme idesinde tezahür eden, temel bir ahenk çıkacaktır. Görüş, ahlaklılığı işte bu ahengin bir türevi veya bir koşulu olarak görür. Örneğin, insanın ahlaki karakteri ve davranışını da evrim geçirmiş olmaya bağ­layan Darwin, ahlaklılığın temelinde yer alan vicdanı da doğal ayıklanmayla açıklar.

Evrimci etik, ahlaklılığın ve ahlaki de­ğerlerin temeline insanla ilgili doğal olgula­rı yerleştirdiği için, doğalcı bir etik görüşü­dür. Antropolojik bir temellendirmeyi benimseyen evrimci etik anlayışı, toplumsal ve dolayısıyla ahlaki hayatını doğadaki aynı evrim yasalarına uyduğunu, söz konusu evrim sürecinin mutluluk oranında büyük bir artışa yol açtığına ve açacağına inandığı, ve egoizmin yerini özgecil iğe bırakacağına, “savaş halinden barış durumuna, doğadan akla, içgüdüden fazilete geçileceğine inan­dığı için, iyimser bir etik anlayışıdır. Bu­nunla birlikte, evrimci etik birçok doğalcı bilimci etik görüşü gibi, olguyla değerin iki ayrı alan meydana getirdiğini göremediği, gerçekle ideal olan arasındaki farkı unuttu­ğu» olandan olması gerekene veya olgudan değere geçtiği için, doğalcı yanlışa düşen bir etik görüşüdür.

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.