Düzenle|Haziran 2007
Eşadlılık (fr. ``homonymie``): Aynı gösterene sahip fakat gösterilen açısından önemli farklılıklar olan iki ya da daha çok terimin aralarındaki ilişkiyi belirtir. En sık ad türü sözcüklerde görülen bu dilsel durum farklı anlamları olan sözcükler arasındaki benzetme (fr. ``similitude``) ya da benzerlik (fr. ``ressemblance``) ilişkisini belirtir. Yazımları ve sesletimleri (fr. ``prononciation``) aynı olan sözcükler eşadlı sözcüklerdir. Eşadlılık sözlü dil ile ilgili olabileceği gibi yazılı dil ile de ilgili olabilir. Böylece sözlü dilde olan (aynı biçimde seslendirilen) eşadlılığa, eşseslilik (fr. ``homophonie``), aynı biçimde yazılan eşadlılığa da eşyazımlılık (fr. ``homographie``) denir. Eşyazımlılık aynı yazım özelliğine ve aynı sesletime sahiptir. Türkçenin sesçil (fr. ``phoní©tique``) bir abecesi olduğundan eşadlılık, eşseslilik ve eşyazımlılık bir arada olmaktadır. Eşadlı bir sözcük aynı zamanda eşsesli ve eşyazımlıdır. Hint-Avrupa dil ailesindeki bir eşyazımlılık okunuş açısından farklı olabilir. Örneğin: Un í©lí¨ve ní©gligent, ils ní©gligent (önelev neglijan a€˜ihmalkar bir öğrenci`, ilneglij a€˜onlar ihmal ediyorlar`). O halde bazı eşadlı (fr. ``homonyme``) sözcüklerin yazımı farklı okunuşu aynı olabilir. Eşyazımlı (fr. ``homographe``) sözcüklerin yazımı aynı anlamı farklıdır. Eşsesli (fr. ``homophone``) sözcüklerin sesletimleri aynı yazımları ise farklıdır. Eşyazımlılıkta sözcüklerin yazımı aynıdır; fakat sesletimleri farklıdır. (GÜNAY, V. Doğan (2007) Sözcükbilime Giriş, İstanbul: Multilingual Yayınları)
Kaynaklar
Vikipedi
