Ebert, sosyal demokrat görüşleri benimsedi ve çok geçmeden sosyalizmin temsilcisi olarak adlandırıldı. 1905 yılında Almanya Sosyal Demokrat Partisi`nde genel sekreter olarak görev aldı. (SPD) Partiye getirdiği birçok yenilik sayesinde partinin gelişmesinde önemli bir rol oynadı.
1913 yılında parti başkanı August Bebel`in ölmesinin ardından, başkan seçildi. Ebert, Almanya`nın I. Dünya Savaşı`na girmesi taraftarıydı. Nitekim bu konuda verdiği maddi desteğin, savaş bütçesine çok büyük yararı oldu. Ancak büyük yenilgi ardından imparatorluğun da yıkılması üzerine, Ebert zor durumda kaldı.
Ebert`in karşısındaki sol yanlı grup partiden ayrıldı ve kendilerince Bağımsız Sosyal Demokrat Parti`yi kurdu. (USPD) Partiden bir grup daha ayrılarak da Almanya Komünist Partisi`ni oluşturdu. (KPD) Sosyal Demokrat Parti, Demokrat Parti ve Katolik Merkez Partisi birleştiler ve isimlerini Siyah-Kırmızı-Sarı koalisyonu (Weimar) olarak belirttiler.
Baden prensi Maximilian`ın başkanlık ettiği Siyah-Kırmızı-Sarı koalisyonuna bağlı üç partiden oluşan bir hükümet kuruldu. Parlamenter demokrasiye bu yolla ulaşılması amaçlanıyordu. Ebert ise böyle bir devrimin oluşmasını istemiyordu, bunun için elinden geleni yaptı. Almanlar 1918 yılında barışı sağlamaya yönelik bir devrimci ayaklanma başlattılar. Çünkü Alman halkı, II. Wilhelm`in barışı getirmekte başarısız olduğuna inanıyordu.
Devrimci bu hareket Berlin`de etkisini artırarak sürdürüldü. Sonunda II. Wilhelm tahttan indirildi. Bunun ardından Baden prensi Maximilian, Ebert`e şansölyeliği devretti. Halk Temsilcileri Konseyi adında yeni bir hükümet kuruldu. Ebert bu konseyin ile İşçi ve Asker konseyinin elindeki yetkiyi kısa sürede seçimle oluşturmayı hedeflediği Alman Parlamentosu`na geçirmeyi amaçlıyordu. Bu amaç doğrultusunda devrimi engellemek adına Genelkurmay Başkanı Hindenburg ile gizli bir antlaşma yaptı. Bu esnada ülkede birçok çatışmalar meydana geliyordu. Bu çatışmaların sonunda ise toplumsal devrim bastırılmış oldu.
1919 yılının Ocak ayında seçimler yapıldı. Seçimleri kazanan Siyah-Kırmızı-Sarı koalisyonuna dayanan yeni bir hükümet kuruldu ve ardından Weimar Anayasası yürürlüğe kondu. Koalisyonun cumhurbaşkanı da Ebert seçildi.
Dönemde mali sıkıntılar, suikastlar, komplolar başgösterdi. Rejimin tehlikeye girdiğini düşünen Ebert, aşırı uçları önlemek amacı ile Reichswehr`e güveniyordu. Ancak Fransızlar`ın Ruhr bölgesini işgal etmesinin ardından ortalık iyice karıştı.
Ebert`e yönelik karalamalar ve sarfedilen sözlerin ardı arkası kesilmedi. Savaş esnasında bir grup işçinin grevini desteklediği gerekçesi ile devlete ihanet ettiği öne sürülen Ebert`e verilen mahkeme kararının da etkisi ile, erken yaşta hayatını kaybetti. (28 Şubat 1925 Berlin, Almanya)
başlangıç kutusu sıra kutusu| önce = II. Wilhelm Alman İmparatoru | başlık= Almanya Cumhurbaşkanı | yıllar= 1919 - 1925| sonra= Paul von Hindenburg
bitiş kutusu
