Gerard Nerval
Kısaca: (Gerard Labrunie. Gerard de — denir), Fransız şair ve yazarı (Paris 1808-ay.y. 1855). Çocukluğu, Valois köylerinde, eski Fransız destanlarını dinleyerek geçti. Beranger ve Casimir Delavigne tarzındaki Elegies Nationales (Milli Elejiler) [1826] adlı eseriyle tanındı, Goethe'nin Faust'unu Fransızca’ya çevirdi (1828). Romantizmin ateşli taraftarıydı, gececi ve bohem hayatı süren grubun bütün büyük yazarlarıyla dost oldu, rüyanın gitgide gerçeği bastırdığı garip bir hayat sürdü. Frans ...devamı ☟
Romantizmin ateşli taraftarıydı, gececi ve bohem hayatı süren grubun bütün büyük yazarlarıyla dost oldu, rüyanın gitgide gerçeği bastırdığı garip bir hayat sürdü. Fransa, Flandre, İtalya, Almanya ve Avusturya'yı dolaştı. Oyuncu Jenny Clon'a umutsuz bir aşkla bağlandı ve bu yüzden daha bir çaresizlik içine düştü.
1841'de akli dengesi bozuldu. Mısır, Suriye ve Türkiye'ye (1843) yaptığı bir gezi dönüşünde, Voyage en Orient (Doğu Yolculuğu) [2] adı altında, gerçek hatıralarla hayal unsurlarının birbirine karıştığı gezi notlarını yayımladı. Birçok defa delilik krizi geçirdi ve bir sabah, Vieille-Lanterne sokağında bir parmaklığa asılı olarak bulundu.
Tiyatro eserleri de yazdı: Piguillo (Dumas ile birlikte, 1837); Leo Burckart (1839); Le Chariot d'Enfant (Çocuk Arabası) ilham alarak, Mery ile birlikte, 1850; L'lmagier de Harlem (Harlem Resimcisi) [3]. Les Chimeres (Kuruntular) adlı güç anlaşılır soneleriyle Baudelaire, Mallarme ve gerçeküstücülüğe öncülük etti.
Les İllumines (1852), Les Filles du Feu (Ateş'in Kızları) [4] ve La Boheme Galante (Kibar Bohem) [5] adlı mensur eserlerinde kişiliğinin iki yönünü ortaya koyar: bir yandan Alman efsaneleriyle beslenen başıboş hayal gücü; öte yandan da saf, klasik, zarif Fransız zevki. Sylvie adlı hikayesi, «yeniden yaşanan çocukluk» veya aranan geçmiş zaman tema'sının kusursuz bir örneğidir. Aurelia (1855) adlı romanının, deliliğin sınırlarında, çekici ve tedirgin edici bir büyüsü vardır.
Bu konuda henüz görüş yok.
