(Ötücü kuşlar) | familya = Corvidae
(Kargagiller) | cins = Nucifraga | tür = N. caryocatactes | ikili_ad = Nucifraga caryocatactes | ikili_ad_yazar = (Linnaeus, 1758)
Göknar kargası (``Nucifraga caryocatactes``), kargagiller familyasından ötücü bir kuş türüdür.
Bayağı alakargadan daha iricedir, daha iri bir gagası ve ibikisiz, ince yapılı bir başı vardır. Tüylerde bütün gövdede çikolata-kahve baskın gelerek beyaz nokta ve çizgileri örter. Kanatlar ve kuyruğun yukarı kısmı yeşilimsi-mavi bir parlaklıkta, gerçekte siyahtır.
Göknar kargası, İskandinavya`da doğudan batıya, Avrupa`nın kuzeyinde Sibirya`ya, Asya`nın doğusu, Japonya`ya kadar olan açık kozalaklı ormalarda geniş bir dağılım alanına sahiptir.
Kuşların en önemli yiyecek kaynağı, tohumlar, çeşitli çam fıstıkları, genellikle de soğuk iklim çam türlerinin kozalakları, dantel ağacı meyveleri ve fındıklardır. Fındıklar genellikle kalın gagalarıyla kabuklarını kırabildikleri meyvelerdir ancak sert kabuklu olanlarını ayaklarıyla tutarak ve gagasını bir keski gibi kullanarak açarlar. Artan tohumları, daha sonra kullanmak üzere her zaman depolarlar. Bu yüzden, Avrupa`da özellikle Alplerde insan eliyle yokedilmiş ``Pinus cembra`` gibi çam ağaçlarının yeniden oluşmasına katkıda bulunurlar.
Değişik böcek türleri, kuş yumurtaları ve yuvaları, hayvan kapanlarına konulmuş etler ve oltaya konulmuş balıklar, bu tür tarafından alınır. Bu kuşlar, eşek arıları, ve yabanarısı yuvalarını da larvalarını bulmak için eşeler.
Yuvalarını herzaman kullandıkları bölgede erkenden yaparlar, böylece önceki sonbaharda depoladıkları fındıkları bulurlar. Göknar kargası, göç etmez fakat, konifer besini azaldığı zamanlarda alanının dışına çıkarak geçici besin temin edebilir.
Yuva genellikle yüksek bir konifer içine (bazen geniş yapraklı ağaçlara) ve güneşli tarafa inşa edilir. 2-4 yumurta yuvada bulunur ve kuluçka süresi 18 gündür. Çiftlerden her ikisi de genç yavruyu genellikle tam olgunlaşıncaya kadar, 23 gün boyunca beslerler. Yavru aylarca ailesiyle kalır ve onlardan zorlu çevre koşularında hayatta kalması için gerekli temel yiyecek depolama tekniklerini öğrenir.
Sesleri, bayağı alakargaya benzer biçimde, gürültülü ve kaba, "kraak-kraak-kraak-kraak" şeklindedir.
