Hıristiyan Demokrasi (İtalya)

Kısaca: Hıristiyan Demokrasi (İtalyanca: ''Democrazia Cristiana''), İtalya'da, reformcu ve tutucu politikaları bir arada savunmuş eski siyasi parti. Hıristiyan değerlere bağlılık temelinde birleşmiş çeşitli kanatlardan oluşan parti 1945'ten 1990'lara kadar ya tek başına ya koalisyonlarla iktidarda kalarak İtalyan siyasal yaşamında önemli rol oynamıştır. ...devamı ☟

Hıristiyan Demokrasi (İtalyanca: Democrazia Cristiana), İtalya'da, reformcu ve tutucu politikaları bir arada savunmuş eski siyasi parti. Hıristiyan değerlere bağlılık temelinde birleşmiş çeşitli kanatlardan oluşan parti 1945'ten 1990'lara kadar ya tek başına ya koalisyonlarla iktidarda kalarak İtalyan siyasal yaşamında önemli rol oynamıştır. Tarihçe Sicilyalı papaz Luigi Sturzo'nun 1919'da kurduğu İtalyan Halk Partisi'nin (PPI) devamıdır. Örgütlülüğü ve disipliniyle hızla güçlenen PPI, 1926'da öteki siyasal partilerle birlikte Faşistler tarafından kapatıldı. Hareketin önderleri II. Dünya Savaşı'nda İtalya'nın teslim olmasının ardından (1943) Hıristiyan Demokrat Parti'yi kurdular. Bu parti de kısa zamanda büyük başarı kazandı. 1945'te başbakan olan parti başkanı Alcide De Gasperi, sekiz yıl boyunca bu görevde kaldı. De Gasperi'nin 1947'de Sosyalistleri ve Komünistleri hükümetten dışlaması, İtalyan siyasal yaşamında dönüm noktası oldu. Bu tarihten sonra, merkez ve merkez sağ partilerle dört ortaklı "merkez" koalisyonlar oluşturan Hıristiyan Demokratlar, koalisyonların anlaşmazlıklar sonucu dağıldığı dönemlerde de tek partili geçici hükümetler kurarak iktidarda kaldılar. Hıristiyan Demokrat başbakanlar, partinin sol kanadının güçlenmesi ve merkez sağ partilerin giderek tutuculaşması karşısında, 1950'lerde "merkez" hükümetler kurma konusunda çeşitli güçlüklerle karşılaştılar. Bu dönemde pek çok Hıristiyan Demokrati İtalyan Sosyalist Partisi'yle (PSI) ittifaka dayalı bir "sola açılma" politikasını savunmaya başladı. Bu politikayı yaşama geçirmek amacıyla yürütülen uzun çalışmaların sonunda, Hıristiyan Demokratlar'dan Aldo Moro PSI'yle bir koalisyon hükümeti kurmayı başardı (1963). İki parti bu tarihten sonra birçok koalisyon hükümeti kurarak aralıklarla 1970'lerin sonuna değin iktidarda kaldı. Hıristiyan Demokrat Parti çoğulcu niteliğini korumasına karşın 1970'lerin sonunda gücünü yitirmeye başladı. Partinin tabanını genişletmek amacıyla İtalyan Komünist Partisi'yle (PCI) uzlaşarak ortak bir hükümet kurmaya yönelik girişimler başlangıçta sonuç verdiyse de 1979'dan sonra sürmedi. Öte yandan bir mason locasının hükümetle gizli ilişkileri olduğu yolundaki iddiaların skandala dönüşmesi partinin gücünü daha da azalttı. 1985'te Hıristiyan Demokratlardan Francesco Cossiga cumhurbaşkanı, Amintore Fanfani de Senato başkanı oldu. 1987 seçimlerinden sonra Giovanni Goria başbakanlığa getirildi, ama 1988 bütçesinin parti içinden karşılaştığı muhalefet karşısında istifa etmek zorunda kaldı; nisanda yerine parti lideri Ciriaco De Mita geçti. De Mitia da parti içi muhalefetin çabaları sonucunda önce parti liderliğini Arnaldo Forlani'ye bırakıp sonra da başbakanlıktan istifa edince Temmuz 1989'da Giulio Andreotti, 1947'den bu yana altıncı kez başbakan oldu ve Nisan 1992'deki seçimlere değin bu görevini sürdürdü. 1992'de yapılan Temsilciler Meclisi seçimlerinde oyları yüzde 34,3'ten 5 puan azalarak yüzde 29,7'ye, Senato seçimlerinde ise 6 puan azalarak yüzde 33,6'dan 27,3'e gerileyen Hıristiyan Demokratlar, oyların yüzde 29,5'ini alarak tarihinde ilk kez yüzde 30'luk oy oranının altına indi. Bununla birlikte 1948'den bu yana olduğu gibi birinci parti olma konumunu korudu, ayrıca yeni cumhurbaşkanı Oscar Luigi Scalfaro bu partiden seçildiği gibi, yeni hükümeti PSI'den Giuliano Amato kurdu. 1990'ların başlarında İtalya'yı sarsan Temiz Eller (Mani pulite) adlı yolsuzluk operasyonlarında pekçok Hıristiyan Demokrat üyenin mafya ile bağlantılı olduğunun ortaya çıkarılmasının ve 1992 genel seçimleri ile 1993'te yapılan bölgesel seçimlerde alınan yenilgilerin ardından parti ocak 1994'te feshedilerek İtalyan Halk Partisi adını aldı. Siyasi Sekreterler *Alcide De Gasperi (Temmuz 1944 - Eylül 1946) *Attilio Piccioni (Eylül 1946 - Ocak 1949) *Giuseppe Cappi (Ocak - Haziran 1949) *Paolo Emilio Taviani (Haziran 1949 - Nisan 1950) *Guido Gonella (Nisan 1950 - Eylül 1953) *Alcide De Gasperi (Eylül 1953 - Haziran 1954) *Amintore Fanfani (Haziran 1954 - Mart 1959) *Aldo Moro (Mart 1959 - Ocak 1964) *Mariano Rumor (Ocak 1964 - Ocak 1969) *Flaminio Piccoli (Ocak - Kasım 1969) *Arnaldo Forlani (Kasım 1969 - Haziran 1973) *Amintore Fanfani (Haziran 1973 - Temmuz 1975) *Benigno Zaccagnini (Temmuz 1975 - Şubat 1980) *Flaminio Piccoli (Şubat 1980 - Mayıs 1982) *Ciriaco De Mita (Mayıs 1982 - Şubat 1989) *Arnaldo Forlani (Şubat 1989 - Ekim 1992) *Mino Martinazzoli (Ekim 1992 - Ocak 1994)

Kaynakça

Kaynaklar

Vikipedi

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.