İnsanlık tarihi, insanlığın geçmişinin tasviridir. Arkeoloji, antropoloji, genetik, dilbilim ve diğer disiplinler ile yazının icadından bu yana, kayıtlı tarih ve ikincil kaynaklar ve araştırmalar yoluyla incelenir.
İnsanlığın yazılı tarihi, Paleolitik Çağ'dan ("Eski Taş Devri") başlayıp, ardından Neolitik Çağ'ın ("Yeni Taş Devri") takip ettiği tarih öncesine dayanıyordu. Neolitik Çağ, Yakın Doğu'nun Bereketli Hilalinde, Tarım devrimi'nin MÖ 10.000 ila 5000 yılları arasında başladığına tanık oldu. Bu dönemde insanlar sistematik bitki ve hayvan yetiştiriciliğine başladı. Tarım ilerledikçe çoğu insan, çiftçi olarak kalıcı yerleşkelerde göçebelikten yerleşik bir yaşam tarzına geçiş yaptı. Çiftçiliğin sağladığı göreceli güvenlik ve artan üretkenlik, toplulukların ulaşımdaki gelişmelerle birlikte giderek daha büyük birimlere genişlemesini sağladı.
Tarih öncesi ya da sonrası fark etmeksizin insanların her zaman güvenilir içme suyu kaynaklarına yakın olmaları gerekiyordu. Yerleşkeler MÖ 4.000 kadar erken bir zamanda İran'da, Mezopotamya'da, İndus Nehri vadisinde, Mısır'ın Nil Nehri kıyılarında ve Çin'in nehirleri boyunca gelişti. Çiftçilik geliştikçe, tahıl tarımı daha sofistike hale geldi ve yetiştirme mevsimleri arasında yiyecek depolamak için bir iş bölümüne yol açtı. İş bölümleri, boş zamanı olan bir üst sınıfın yükselmesine ve medeniyetin temelini oluşturan şehirlerin gelişmesine yol açtı. İnsan toplumlarının artan karmaşıklığı, muhasebe ve yazı sistemlerini gerekli kıldı.
Medeniyetlerin gelişmesiyle birlikte, antik tarih (yaklaşık MS 500'e kadar uzanan Klasik Çağ dahil "Antik Çağ") imparatorlukların yükselişini ve düşüşüne tanık oldu. Klasik dönem sonrası tarih ("Orta Çağ", MS 500-1500) Hristiyanlığın yükselişine, İslam'ın Altın Çağı'na (c. 750 CE - c. yaklaşık MS 1300) şahit oldu. 15. yüzyılın ortalarında Avrupa'ya taşınabilir tip baskının gelişi, iletişimde devrim yarattı ve bilginin daha geniş bir şekilde yayılmasını kolaylaştırdı, Orta Çağ'ın sonunu hızlandırdı ve Bilim Devrimi'ne öncülük etti. Bazen "Avrupa Çağı ve İslam'ın Barut Çağı" olarak anılan Erken Modern Dönem, 1500'den 1800'e kadar Aydınlanma Çağı ve Keşif Çağı'nı içeriyordu. 18. yüzyıla gelindiğinde bilgi ve teknoloji birikimi, Sanayi Devrimi'ni meydana getiren kritik bir yoğunluğa ulaşmış ve 1800'lü yıllarda başlayan ve günümüze kadar devam eden Geç Modern Dönemi başlatmıştır.
Bu (tarihi Antik Çağ, Post-Klasik, Erken Modern ve Geç Modern dönemlere ayıran) tarihsel dönemlendirme planı, Eski Dünya tarihi, özellikle Avrupa ve Akdeniz, için geliştirilmiştir ve en uygun şekilde dönem için geçerlidir. Eski Çin ve eski Hindistan da dahil olmak üzere bu bölgenin dışında, tarihi zaman çizelgeleri farklı şekilde gelişti. Bununla birlikte, 18. yüzyılda, yaygın dünya ticareti ve sömürgeleştirme nedeniyle, çoğu medeniyetin tarihi, küreselleşme olarak bilinen bir süreçle önemli ölçüde iç içe geçmiş hale geldi. Son 250 yılda, nüfus artış oranları, bilgi, teknoloji, iletişim, ticaret, silahların yıkıcılığı ve çevresel bozulma büyük ölçüde hızlandı ve şu anda gezegenin insan topluluklarının karşı karşıya olduğu benzeri görülmemiş fırsatlar ve tehlikeler yarattı.
