(a.) Denoting a question; expressed in the form of a question; as, an interrogative sentence; an interrogative pronoun.
(noun) A word used in asking questions; as, who? which? why?
Interrogative tanım:
Kelime: in·ter·rog·a·tive Söyleniş:"in-t&-'rä-g&-tiv İşlev:adjective 1 a : used in a question b : having the form or force of a question 2: INQUISITIVE, QUESTIONING - in·ter·rog·a·tive·lyadverb
İngilizce Interrogative kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. interrogante; palabra que ayuda a construir una pregunta (Gram.)
adj. interrogativo
Interrogative
İngilizce Interrogative kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. interrogative; question (mot ou forme qui exprime une question), (Grammaire)
adj. interrogatif (Grammaire)
Interrogative
İngilizce Interrogative kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Frage; Fragefürwort (Grammatik)
adj. fragend; bei der Fragestellung benutzt (Grammatik)
Interrogative
İngilizce Interrogative kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. (Gramm) pronome interrogativo, particella interrogativa
agg. interrogativo
Interrogative
İngilizce Interrogative kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. pronome interrogativo
adj. de interrogação; palavra interrogativa (na gramática)
Interrogative
i. soru zamiri
s. soru, soru soran, sorgu
Interrogative
Fransızca Interrogative kelimesinin İngilizce karşılığı.
[interrogatif] adj. interrogative, questioning, inquiring
n. question; word or form used when asking a question (Grammar)
adj. questioning, inquisitive; used when asking a question (Grammar)
adj. interrogative, questioning, inquiring
