(a.) Depending upon the internal constitution of a body or entity; subjective.
(a.) Internal with regard to a state or country; domestic; not foreign; -- applied usually to that which is evil; as, intestine disorders, calamities, etc.
(a.) The bowels; entrails; viscera.
(a.) That part of the alimentary canal between the stomach and the anus. See Illust. of Digestive apparatus.
(a.) Shut up; inclosed.
(a.) Internal; inward; -- opposed to external.
Intestine tanım:
Kelime: in·tes·tine Söyleniş:in-'tes-t&n İşlev:adjective Kökeni: Middle English, from Middle French or Latin; Middle French intestin, from Latin intestinus, from intus within -- more at ENT- : INTERNAL; specifically : of or relating to the internal affairs of a state or country intestine war
İngilizce Intestine kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. intestino, tripa, tubo intestinal
Intestine
İngilizce Intestine kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. intestin
adj. interne
Intestine
İngilizce Intestine kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Darm, Eingeweide
adj. intern; inländisch
Intestine
İngilizce Intestine kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. (Anat) intestino
agg. intestino, interno
Intestine
İngilizce Intestine kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. intestino (órgão no corpo humano)
adj. interno (esp. relativo a assuntos internos de um país)
Intestine
i. bağırsak, iç, ülke içi
Intestine
Fransızca Intestine kelimesinin İngilizce karşılığı.
[intestin] adj. intestine
Intestine
İngilizce Intestine kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. darm, ingewanden
Intestine
n. one of two canals in the lower abdomen in which food is digested
adj. internal (especially as pertaining to the inner affairs of a country)
adj. intestine
