|harita =
|harita boyut =|harita açıklama = |lat_deg = |lat_min = |lat_hem = |lon_deg = |lon_min = |lon_hem = |rakım = |yüzölçümü = |nüfus = 253 |nüfus yoğunluğu = |nüfus_ref = [1] |nüfus_itibariyle = 2000 |alan kodu =0264 |posta kodu = 54900 |bölge = Marmara |il = Sakarya |ilçe = Pamukova
|Köy Muhtarı =Nuri Uysal
|websitesi = [2]
İsabalı, Sakarya ilinin Pamukova ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihi
'''Köyün kuruluşu ve tarihi hakkında kesin bir belge yoktur. Ancak köyün kuruluşu ile ilgili iki rivayet vardır. Bunlardan birincisi, köy yaşlılarının ifade ettiklerine göre, eski yıllarda buraya yerleşen Türkmen Yörüklerinden, arıcılık yapan İsa veya Ese adlı bir Türkmen Yörükün, ürettiği ballar, Akhisar ile civarındaki Osmaneli (Lefke), İzmit, Bursa ve İznik gibi yerlerde büyük ün yaptığından, köye;İsanın balının üretildiği yer denmiş, daha sonrada bu isim İsabalı veya;Esebalı; olarak halk diline yerleşmiştir. İkinci söylenti ise, Ege bölgesinde bulunan halkının tamamı Türkmen yürüğü olan Cumaova;sı adlı yerden gelenlerin köyü kurduğu şeklindeki rivayettir. Cumaova;lı göçebe Yörüklerle aralarında çıkan ihtilaf yüzünden köyünü terk eden Çevrede türbesi ve kuyusu bulunan Cumaova;lı Kısaabalı sülalesinden (Emrullah Efendi), Cumaova;sı;ndan avenesi ve hayvanlarıyla beraber gelmiş ve burayı boş ve müsait bularak yerleşmiştir. Eski tapu kayıtlarında ;Cumalı Emrullah terekesi; diye kayıtların bulunduğu şeklindeki köy yaşlılarınca anlatılan rivayet ;Kısa Abalı; Emrullah efendi nin bu köyün ilk sakini olduğunun delili sayılmakta ve köyün kurucusunun Emrullah Efendi olduğu kabul edilmektedir.'''
Kültür
SAKARYA`NIN KÜLTÜREL YAPISI
Sakarya`ya özellikle 1864 (Rus-Kafkas Savaşları), 1877-1878 (93 Harbi), 1890-1894, 1912-1914, 1923-1924 (Büyük Mübadele), 1928-1930, 1950-1954 ve 1989 yıllarında sekiz kez dışarıdan göçle gelenlere yerleşim alanlarını açmış bir İl;dir. Ayrıca 1950;den sonra başlayan kentleşme sürecinde en fazla Karadeniz illerinden göç alan bir İl olmuştur.
Yöreye insanlar değişik yerleşim alanlarından geldiği için, gelenekler ve göreneklerde farklılıklar gözlenmektedir. Bu çoklu yapı, gelenek ve görenekler çeşitliliği de beraberinde getirmektedir. Halk oyunları da bu yapıdan etkilenmiştir. Yörede oynanan halk oyunlarını iki ana grupta incelemek mümkündür:
1. Sakarya yöresi halk oyunları
2. Göçmen halk oyunları ve dansları (Yurt içi ve yurt dışında göçle gelenler nüfus oranları ve etkinliklerine göre sıralanmıştır.)
a. Karadeniz Oyunları (Trabzon-Akçaabat, Artvin yöreleri ağırlıklı oynanmaktadır.) b. Kafkas Oyunları ve Dansları (Gürcü, Abhaz ve Çerkes oyunları ve dansları) c. Balkan ve Rumeli Oyunları ile Dansları (Üsküp ile Trakya ağırlıklı) d. Doğu Anadolu Oyunları (Erzurum ve Sivas ağırlıklı)
SAKARYA YÖRESİ HALK OYUNLARI
Yörede Manavlar tarafından oynanan oyunlardan Karşılama 9/8;lik, Zeybek 9/4;lük ölçülerde olup, diğer oyunlar 2/4;lük ölçülerdedir. Oyun adları;
1. Konak Getirme 2. Var Gel (Vama-Geme) 3. Meşeli 4. Genç Osman 5. İnce Hava 6. Geyve-Taraklı Çiftetellisi 7. Öptürmem 8. Geyve-Taraklı Zeybeği 9. Korudere Zeybeği 10. Herayi 11. Geyve-Taraklı Kasabı 12. Taraklı Karşılaması 13. Bilecik Karşılaması 14. Argat Sallaması 15. Allı Yazma 16. Karagözlüm 17. Kocakarı Kocaadam 18. Gelin Bindirme 19. Gelin İndirme 20. Kadın Karşılaması (A Meleğim) 21. Domine/Dominik 22. Nirinam 23. Pamukova Zeybeği;dir.
Yöre oyunlarında kadın ve erkekler birbirlerinden farklı yerlerde ve ayrı olarak oynarlar. ;Konak Getirme; ve ;Geyve-Taraklı Kasabı; oyunları düz sıralı, ;Karşılama; (A Meleğim) oyunu karşı karşıya, ;Karagözlüm;, ;İnce Hava;, ;Geyve-Taraklı Zeybeği;, ;Geyve-Taraklı Çiftetellisi;, ;Kocakarı Kocaadam; ve ;Genç Osman; oyunları daire halinde oynanmaktadır. Ayrıca ;Konak Getirme; oyunu el ele tutuşarak; ;Karagözlüm; oyunu da daire halinde oynanırken, sözlü kısmına gelindiğinde kollar omuza atılır ve müziğin ritmine uygun olarak sağa-sola ayaklarda yaylanarak sallanma yapılmaktadır. ;Geyve-Taraklı Kasabı;nda omuzlardan tutularak tek sıra halinde oynanır. Yörede oynanan oyunlarda komut verilmemekte ve istenilen sayıda kişi ile oyunlar oynanmaktadır. Yöre oyunları, evlenme geleneği ve düğün orijinli bir özellik arz etmektedir.
;Karşılama; (A Meleğim), kadınların kendi aralarında kına gecelerinde oynanmaktadır. ;Konak Getirme;, düğüne gelen konakların misafir olarak inecekleri eve, oradan da düğün evine gelirken yolda oynadıkları oyundur.;Gelin Bindirme; oyunu seyirlik bir yapıda gerçekleştirilir ve düğün sırasında bir kez çalınan gelinin baba evinden ayrılışını anlatan hüzünlü müziği ve düğün merasimini içermektedir. ;Gelin İndirme; oyununda ise, gelinin damat evine geldiğinde getirilen taşıttan inip eve girişine kadar çalınan ve seyirlik bir özellik arz eden yapıda gerçekleştirilmektedir. ;Öptürmem; oyunu sözlü ve yörede kadınlar arasında eğlenme ve şakalaşma amacıyla oynanan manili bir oyundur. İnce Hava; erkekler arasında sarhoş taklidinin yapıldığı bir oyun biçimidir.
Bu oyunların dışında kalan halk oyunları yine başta düğün olmak üzere, eğlencelerde istendiği kadar ve değişimli olarak oynanmaktadır. Tüm oyunlarda kaşık kullanılmaktadır. Ancak oyunları kimileri kaşıksız da oynamaktadır.
Geyve-Taraklı, Pamukova ve Korudere Zeybeği
Manavlar arasında oynanan Zeybekten, bugün yalnızca ;Geyve-Taraklı Zeybeği; yaşayan bir halk oyunu olarak varlığını sürdürmektedir. ;Pamukova Zeybeği; ve ;Korudere Zeybeği; yörede yaşayan yaşlılarca yalnız isim olarak hatırlanabilmektedir. Yörede oynanan ;Geyve-Taraklı Zeybeği; tahta kaşıklarla ve belli bir sayı oyuncuya dayalı olmaksızın daire şeklinde oynanmaktadır.
Yörenin Osmanlılar Dönemi;nde ilk alınan ve ilk yerleşilen yerleşim alanları arasında olması nedeniyle ve daha çok uç bir karakol özelliği arz etmesi,;zeybek; oynanmasında etkili olduğu yaşlılarca söylenmektedir.
Zeybek yöre insanına göre, Osmanlı öncü karakol mıntıkalarındaki köylerde Osmanlı Akıncıları;nın cenk yapmasını temsil etmektedir. Oyunun girişi, yapılacak olan hücum hazırlığını; oyundaki sıçramalar, at üstünde ve yaya olarak çarpışmayı, ok atma, kılıç çalma işini; sona doğru olan bölümde ise kazanılan zaferdeki gurur ile birlikte komutanın huzuruna dönüşteki mağrurluk ve saygı anlatılmaktadır.
Geyve/Taraklı Zeybeği, Ege Bölgesi;nde oynanan zeybek oyunlarının yumuşatılmış bir biçimi olarak karşımıza çıkmaktadır. Yörede oynanan zeybek oyunu sözleri bakımından analiz edildiğinde, sevdayı/aşkı; uygulama bakımından analiz edildiğinde de köyden köye gelin almaya giden güvey yanlısı, atlı davullu, zurnalı/klarnetli, silahlı ve cepken giymiş delikanlı alayını içerdiği için, bu özelliklerinden dolayı seymen oyununa daha çok benzemektedir.
1. Kara Gözlüm
Yörede yaşayan bir kız ile askerliğini jandarma eri olarak yapan bir erkeğin aşkını anlatmaktadır. Türkülü olarak oynanan bu oyun yörede yalnız kızlar tarafından oynanırken, günümüzde kız, erkek karma olarak oynanmaktadır. Dönerek oynanan oyunun bir bölümünde oynayanlar birbirine yaklaşarak ortada toplanarak türküyü söylerler:
2. Öptürmem
Giderim Karasu;ya Elmayı soya soya Verim benim yarimi Seveyim doya doya.
Karpuz kestim yiyen yok Halin nedir diyen yok Öyle bir yar sevdim ki Gözün aydın diyen yok.
Öptürmem, öptürmem Al yanaktan öptürmem Öperse yarim öpsün Başkasına öptürmem.
Dağ başından geçilsin Rakı şarap içilsin Güzeller sevdiğini Hemen alsın çekilsin
(Parçadaki karasu kaynak suyu anlamındadır ;Memba;)
3. Gelin Getirme
Geyve dağlarında bir top gülüm var Hey Allah;tan korkmaz sana bana ölüm var Atma annem atma beni dağlar ardına Kimsenin yoktur annem yansım derdime Geyve dağlarında bir top gülüm var Ölüm değil şu gençlikte zulüm var Nakarat Merdivenlerden tıngır mıngır inerken babam ağlasın Yaşmağı boynuma dolanıyor severken Nakarat
4. Kadın Karşılaması;A Meleğim;
Evlerim evlerim yüksek evlerim Ben onun içinde gölümü eylerim A meleğim meleğim Saat kaçta geleyim Oyununa pek yandım Oyna da bir yol göreyim. Evlerim olsa da annem olmasa Yar bize gelse de sabah olmasa Nakarat Ağustosta bir su içtim buz gibi Benim yarim on beş yaşta kız gibi Nakarat Gönder güzelim gönder selamın gelsin Sana sağlık bana ömürler versin Nakarat Benim yarim beni delice severken Uyuya da kalmış ak gerdanı emerken Nakarat
5. Allı Yazma
Allı yazma başında Yavrum kalem oynar kaşında Ben bir yeni yar sevdim Yavrum onüç ondört yaşında. Vay vay vay vay vay vay aman Ayrıda düştüm ben duramam Allı yazma bürünür Yavrum ucu yerde sürünür Benim sevdiğim güzel Acep nerelerde görünür. Nakarat Derenin bükleri Yavrum ötüşür keklikleri Hiç aklımdan çıkmıyor Yavrum yarimin dedikleri. Nakarat
SAKARYA TÜRKÜLERİ
Evlerine Varamadım Gazelden Evlerine varamadım gazelden Sokağına çıkamadım güzelden Severim kız ben seni ezelden Top zülüflüm dalgın uykulardan uyanamadım Sürmeli gözlü yarim senden ayrılamadım Yattım yarin dizine, baktım ela gözüne Kulak verdim sözüne Dalgın uykulardan uyanamadım Sürmeli gözlü yarim senden ayrılamadım Bir gemim var saldım engine Kaderim yok düşemedim dengime Şimdi rağbet güzel ile zengine. Top zülüflüm dalgın uykulardan uyanamadım Sürmeli gözlü yarim senden ayrılamadım Yattım yarin dizine, baktım ela gözüne Kulak verdim sözüne Dalgın uykulardan uyanamadım Sürmeli gözlü yarim senden ayrılamadım Minarede Ezen Var Minarede ezen var Gül bahçede gezen var Şu güzeller içinde Yüreğimi ezen var Haydi yarim mini mini maşallah Maşallah kavuşuruz inşallah Minarenin alemi Kaşa çekmiş kalemi Bu güzellik sendeyken Yakar cümle alemi Nakarat Minarenin burçları Öter yandırdı beni Yarimin bakışları Nakarat Elmayı Top Top Yapalım Elmayı top top yapalım Kızlara bahşiş atalım Kadifede ceketini Dar yapalım Ne güzel yaraşır ince bele
SAKARYA YÖRESİ HALK OYUNLARINDA KULLANILAN KIYAFETLER
Erkek Giysileri ve Aksesuarlar
İçe Giyilen Kıyafetler ve Aksesuarlar
Beyaz veya açık mavi ya da boyuna çizgili el dokumasından (Kandıra veya Şile bezinden) yapılan, boyu kalça hizasında olan üzeri işlemesiz, uzun kollu ve kolları düğmesiz, hakim yakalı önünde yukarıdan aşağıya değişik renklerden 40 adet düğmesi bulunan ;Kırkdüğme Göynek/Gömlek; içe giyilmektedir.
Üste Giyilen Kıyafetler ve Aksesuarlar
Gömlek üzerine önü kapalı, koyu kahverengi/siyah depme göre “şayak; (Kaba dokunmuş, dayanıklı yünden dövme yoluyla elde edilen kumaş) veya ;keçe; (Yapağı ya da keçi kılın dokunmadan, yalnızca dövülmesi ile elde edilen kaba kumaş) kumaştan yapılan önden 6 düğmeli, üstünde kösteğin ve çevrenin konulduğu cepleri bulunan ;Yelek; veyahut yelek yerine bordo ya da mor renkli ince keçe/kadife kumaştan, boyu kuşaktan 4 parmak yukarıda, sim işlemeli önü açık ve kolu omuzdan düz olarak inen ;Kartalkanat;/;Cepken;/;Salta; giyiliyor.
Boyuna renkli, kenarları ;payetli;(İşlemede kullanılan küçük pırıltılı pul) yemeni veya yazmadan ;Çember; veya çok bükümlü iplikle dokunmuş ince kumaştan ;Krep; ya da ;Çevre; bağlanır. Çevreler (sırma işlemeli/yöre motifli mendil) 35 x 35 cm. ya da 40 x 40 cm. ebatlarında olup, yazın sıcakta başa, serin havalarda boyuna bağlanıyor.
Yelek üstünde iki adet zincirden oluşan ;Köstek; (daha önceleri kısa kılıç, yakın dönemde de saatin takıldığı zincir) takılıyor. Bele ise pamuklu veya yünden turuncu, koyu yeşil, gül kurusu renklerden oluşan çizgili, kare biçiminde el dokuması ;Kuşak; sarılıyor. Üçgen şeklinde katlandıktan sonra bir karış genişliğinde kalıncaya kadar katlanan kuşağın ucu sol tarafa sıkıca tutturulup, diğer ucu sağ taraftan çevrilerek bele sarılı kısmın üst tarafına sıkıştırılır.
Eskiden dört okka ağırlığında köseleden yapılmış ve yaklaşık 5 kilo ağırlığında ;Silahlık; ve üzerinde ;Kama; ve ;Silah; takıyorlarmış.
Kuşağın üzerine, 30 x 90 cm. boyunda dikdörtgen biçiminde Kandıra/Şile bezinden dokunan, üzerine yöre motifleri ve uç kısımlarına ise kanaviçe işlenmiş ve sol ayak üzerinden aşağıya doğru sarkıtılan ;Yağlık;; kimi zamanda kuşağın üzerine sağ ayak tarafından veya kuşak ortalanarak ya tek olarak ya da işlemeli ;Mendil;/;Çevre; birlikte takılır.
Koyu kahverengi/siyah depme kumaştan yapılan, üstü biraz bol, paçaları dizden aşağısı ayağa kadar dar ve alt kısmı düğmeli ;Külot Pantolon; giyiliyor.
Yöre oyunlarının çoğunda şimşir ağacından yapılan ;Kaşık;lar iki elle çalınıyor.
Başa Giyilenler/Takılanlar ve Aksesuarlar
Baş kısmına ipekli ve saçaklı ;Kefiye; ya da basma parçalarından dikilmiş ;Takke; (günümüzde ;Hacı Kefiyesi; ve “Fes&#; de) giyiliyor. Eskiden yöre insanları kadifeden ya da keçeden uzun sıfır kalıp ;Fes ve fesin üzerinde yarım arşına yakın (yaklaşık 30-35 cm.) boyunda omuzlarına kadar inen kalın bir püskül takılıyorlarmış.
Başa giyilen kefiye ya da fes üzerine renkli ince katlanan ;Poşu; veya ;Krep; sarılıyor. Sarıldıktan sonra uçları sağa doğru aşağıya gelecek biçimde sarkıtılıyor.
Ayağa Giyilenler ve Aksesuarlar
Ayağa yünden el örgüsü beyaz, üzeri ve yanları nakışlı ;Yün Çorap; giyiliyor. Yün çorabın üzerine tabaklanmamış küçük baş hayvan derisinden yapılan ve deliklerine geçirilen şeritlerle sıkıca bağlanan ayak giyeceği olarak ;Çarık; ya da yüzü yumuşak deriden yapılan, ucu oval ve topukları iki parmak yükseklikte olan çoğunlukla siyah renkli hafif ayakkabı olarak ;Yemeni; giyiliyor.
Kadın Giysileri ve Aksesuarlar
İçe Giyilen Kıyafetler ve Aksesuarlar
Sarı ya da beyaz el dokumasından (Kandıra veya Şile bezinden) veya satenden yapılan, boyu kalça hizasında olan üzeri işlemesiz, uzun kollu ve kolları düğmesiz, dik yakalı yalnızca boyun kısmı yaklaşık beş parmak kadar aşağıya doğru açık düğmesiz ;Göynek/Gömlek; içe giyiliyor.
Üste Giyilen Kıyafetler ve Aksesuarlar
Gömlek üzerine önü açık, kolsuz bordo ya da mor renkli kadife kumaştan, boyu kuşağa kadar olan, çoğunlukla minare, alem motiften sim işlemeli ;Yelek;, ;Cepken;, ;Sarka; giyiliyor.
Yörede kadınlar üstlerine cepken/yelek yerine, kimi zaman kadifeden yapılan ve üzeri simle işlenen ;Üçetek; veya varlıklı ailelerin kadınları/kızları kadife ve ağır işlemeleriyle ;Bindallı; giyebiliyorlar.
Boyuna yine kırmızı kurdele üzerine takılı altınlardan oluşan ;Gerdanlık; takılıyor.Bele iş yaparken yük taşımada kullanılan ve keçi kılından dokunan, üzeri işlemeli ve uçları püsküllü ;Kılkuyruk; bağlanıyor.
Üçetek veya entari şeklinde elbiseler giyildiğinde, bele önceleri gümüş, sonraları sarı saçtan yapılan ;Kemer; takılıyor. Ancak kılkuyruk kemer görevini de gördüğünden ayrıca bele kemer takmayanlarda olabiliyor.
Kemerin veya kılkuyruğun ön yüzü üzerine, 40x90 cm. boyunda dikdörtgen biçiminde Kandıra/Şile bezinden dokunan üzerine yöre motifleri ve uç kısımları ise kanaviçeden işlenmiş ;Önlük; ortalanarak takılır.
Kemerin veya kılkuyruğun bel tarafına, 40x40 cm. boyunda dikdörtgen biçiminde pamuklu bezden dokunan desenli ;Dokuma; ortalanarak takılır.
Pamuk veya ipekle karışık pamuktan dokunmuş kutnu kumaştan, geniş, tek ağlı ve ağı aşağıda, paçaları dar bir şalvar olarak yapılan ;Zıpka;/;Zıbka; giyiliyor.
Yöre oyunlarının çoğunda şimşir ağacından yapılan ;Kaşık;lar iki elle çalınıyor.
Başa Giyilenler/Takılanlar ve Aksesuarlar
Evli ya da bekar köy kadınları baş kısmına, üstü sargılı ve altınlı fes biçiminde ;Kofik/Kofi/Kofu; giyiliyor.Kofinin üzerine arkaya doğru uzanan kırmızı/mavi/beyaz renkte ;Grep Örtme; veya kenarları oyalı ve payetli, kırmızı, mavi, beyaz renkte ;Yemeni; yüz kısmına sarkmayacak ve uzun kısmı arkaya gelecek biçimde örtülüyor.Gerp örtmeyi/Yemeniyi de fes üzerine bağlamak için, üç parmak kalınlığında, kenarları payetli ve kuşak biçiminde beyaz/mor/kırmızı renkte ;Sıktırma;/;Çember; bağlarlar. Kofinin alına gelen kısmı üzerine dizilen küçük 7-9 adet altın para dizisinden oluşan ;Tura; dikiliyor. Ayrıca başa şakaklardan sarkan saç lülesi ;Zülüf; takılıyor.
Ayağa Giyilenler ve Aksesuarlar
Ayağa yünden el örgüsü beyaz, üzeri ve yanları nakışlı, renkli işlemeli ;Yün Çorap; giyiliyor.Yün çorabın üzerine tabaklanmamış küçük baş hayvan derisinden yapılan ve deliklerine geçirilen şeritlerle sıkıca bağlanan ayak giyeceği olarak ;Çarık; ya da yüzü yumuşak deriden yapılan, ucu oval ve topukları iki parmak yükseklikte olan çoğunlukla kırmızı renkli hafif ayakkabı olarak ;Yemeni; giyiliyor.
SAKARYA YÖRESİ HALK OYUNLARINDA KULLANILAN ÇALGILAR (MÜZİK ALETLERİ)
Halk oyunlarını icra eden elemanların hiçbiri, icra ettikleri oyun müziklerini notaya bakarak veya notadan öğrenerek çalmamaktadırlar. Yörede halk oyunlarının müzikleri, usta-çırak ilişkisi ile kuşaktan kuşağa aktarılmaktadır. Düğün ve eğlencelerde üç veya dört çalgı eşliğinde müzik yapılmaktadır. Bu çalgılar:
; Cümbüş ; Klarnet ; Davul ; Darbuka ; Ud ; Keman;dır.
;Klarnet;, ;cümb8221üş;, keman; ve ;ritm; ;davul; veya ;darbuka;) ana sazlardır. Zaman zaman ;ritm olarak ;davul; veya ;darbuka; ayrı ayrı çalınmaktadır. Halk oyunları veya müzikli eğlencelerde her zaman ;keman; yer almamaktadır. ;Keman;ın da yer aldığı dörtlü takıma yörede ;İnce Takım; denmektedir. 21 Nisan 1982 tarihinde Geyve Halk Eğitimi Merkezi yöre müziğinde kullanılan ;Klarnet;, ;cümbüş;, ;keman; ve ;ritm; ;davul; veya ;darbuka;) için Kültür ve Turizm Bakanlığı;na tescil başvurusu yapmış. Yapılan araştırma ve incelemelerden sonra Kültür ve Turizm Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi Başkanlığı;nın 12 Mayıs 1983 tarih ve 380.1/983 sayılı yazı ile yörede kullanılan çalgılar/müzik aletleri resmen tescil edilmiştir.
Geyve, Taraklı ve Pamukova yöresi müziğinde en tanınmış kişi; ;Kozanlı Klarnetçi Nizamettin Gemici; ve sonra da yöre müziklerini 1962 yılında ondan öğrenen ;Taraklılı Öğretmen Ahmet İşsever;dir. Bugün 58 yaşında olan ;Taraklılı Öğretmen Ahmet İşsever;, halen halk oyunu oynamakta ve 1975 yılından beri de yöre halk oyunlarının öğreticiliğini aktif olarak sürdürmektedir.
Ancak yörede tespit edilen bu çalgıların bir bölümünün özellikle ;Cümbüş;, ;Ud;, ;Keman;ın yaklaşık 80-100 yüzyıllık geçmişi olduğu sanılmaktadır. ;Bağlama;nın yerini ;Cümbüş;ün aldığı, ;Klarnet;, ;Davul; ve ;Darbuka;nın ise daha öncede yörede çalgı olarak kullanıldığı kanısı halk arasında yaygındır.
MANİLER
Mevcut yazılı kaynaklarda derlenmiş özgün manilere rastlanmaktadır. Günümüzde düğünlerde, kına gecelerinde mani söyleme geleneği kimi yörelerde canlılığını korumaktadır. Yörede gelini ağlatmak için, ya da geline söyletilen maniler şunlardır.
Evlerim ıssız kaldı Destiler susuz kaldı Evdeki yengelerim Görümcesiz kaldı. Potin bağım çözüldü Bağla hey anam bağla Yarın öğleden sonra Otur da beni ağla Gelinlik çarşafı Belime bağlasınlar Beni seven dostlarım Arkadan ağlasınlar. Avlu dibinde keser Bizim köye yel eser Bizim köyün kızları Hem eserdir hem güzel Ayağımda yemeni Altı yok üstü yeni Babam köye kız vermez Yeminlidir yeminli Alan düzün yolları Tahtadan tahtaya mı? Yar bizim buluşmamız Haftadan haftaya mı? Bugün hava yaz yarim Mintanı beyaz yarim Bisikletin üstünde Bana mektup yaz yarim Mektup yazarsan yarim Koy kibrit kutsuna Bizim oradan geçerken At evin arkasına Oturdum arsına Acıyor musun yarim Ağanın parasına Masa üstünde pekmez O pekmez bana yetmez Sakarya`nın kızları Başlıksız gelin gitmez Ev üstüne ev yaptım Çıktım üstüne baktım Yarim gelecek diye Çifte lambalar yaktım Çapa kazarım çapa Hayrola da hayrola O kız bana yar ola Yar olmazsa can ola Derdime derman ola
İn dereye dereye Bahçenin kapısını Sarı erik yemeye Bir vuruşta açarım Annem yumurta satmış Dünür yolla sevdiğim Seni evlendirmeye Vermezlerse kaçarım
Ayakkabımın teki Hey babam hain babam Yarimin adı Zeki Hayattan attın beni İste beni babamdan Bin lira para için Sana verirler belki Ellere verdin beni.
MANAVLARDA BİR RAMAZAN GELENEÄİ: TEMCİT
Geleneksel bazı norm ve uygulamalar, artık çok az kişi tarafından hatırlanmakta veya bilinmektedir. Yörede çok az kişi tarafından bilinen ve hatırlanan bir Ramazan geleneği de ;Temcit;tir. Günümüzde kırk-elli yaşını aşmış kişilerce ve yalnız Taraklı yöresinde hatırlanan;Temcit; geleneği, inanç merkezli ve birçok toplumsal işlevi bir arada barındıran bir nitelik taşımaktadır.
Ramazan ayında davulla insanları sahura kaldırmadan önce, evin erkeğini rahatsız etmeden kadını pilav yapmaya davet etmek için, genç erkeklerin ferdi veya toplu olarak camii minaresinden ya da minarelerinden, sık tekrarlar biçiminde söylediği kafiyeli sözlere ve ilahilere Temcit denmektedir.
Yörede Ramazan yaklaşırken başlanan hazırlıklar arasında; kadınların yufka açması/alması, kurutması gibi iftar ve sahura yönelik yiyecek hazırlıklarının yanı sıra ;Temcit; için, gençler ;Temcit Grubunu; oluşturulurlar. Çünkü yörede;Temcit;e çıkmadan erkekler büyümüş kabul edilmemektedir. Manavların geleneksel eğlencelerinde kadın ve erkek ayrıdırlar. Katı Sünni Hanefi geleneğin kendine özgü yarattığı bir açılım olan ;Temcit Merakı;, aslında genç delikanlıların gönlü olduğu genç kıza sesini duyurma fırsatını da verdiği için, farklı bir toplumsal işlevi de kendi içinde barındırmaktadır. ;Temcit; için sahurdan önce minarelerden kafiyeli sözler söyleyen genç delikanlılar, sevdalandıkları kıza yarı ilahi bir masum bir duygu yoğunluğu ile
;Tespihleri yeşil taştan Haber gönder uçan kuştan Ya Allah, ya Allah, ya Allah;
diye seslenebilmektedirler. Benzer biçimde söylenen birçok kafiyeli söz ve maniler bulunmaktadır:
;Yar elbete elbete Şeker koydum şerbete Bu dünya böyle gitsin Kavuşuruz cennette; ;Hey bulutlar bulutlar Meyve vermiyor dutlar Ayda yılda bir selam Kesilmesin umutlar;
diye genç erkekler tarafından tek tek veya toplu olarak söylenen ;Temcit Sözleri; bunlardan birkaç tanesidir.
Coğrafya
Sakarya iline 57 km, Pamukova ilçesine 12 km uzaklıktadır.İklim
Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.Nüfus
|-
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |||
|---|---|---|---|
| 2007 | |||
| 2000 | 253 | 1997 | 257 |
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.Muhtarlık
Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:
2004 - Nuri Uysal
1999 -
1994 -
1989 -
1984 -
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu yoktur fakat taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.Linkler
köy-taslak Pamukova belde ve köyleri
