Demokratik Parti 106
Kuzey Ligi 25
Merkezin Birliği, Güney Tirol Halk Partisi, ve Otonomi 14
Değerler İtalyası 12
İtalya için Gelecek ve Özgürlük 10
Karma grup 6 | political_groups2 = Özgürlük Halkı 228
Demokratik Parti 206
Kuzey Ligi 59
İtalya için Gelecek ve Özgürlük 37
Merkezin Birliği 35
Değerler İtalyası 24
Karma grup 35 | committees1 = | committees2 = | joint_committees = | voting_system1 = | voting_system2 = | last_election1 = 2008 İtalya genel seçimleri | last_election2 = | previous_election1 = | previous_election2 = | session_room = | session_res = | session_alt = | meeting_place = | website = http://www.parlamento.it | footnotes = }} İtalya Cumhuriyeti Parlamentosu (İtalyanca: Parlamento della Repubblica Italiana), İtalya'nın iki meclisli yasama organı. İşlevleri İtalya Parlamentosu yasama yetkileri eşit olan Temsilciler Meclisi ve Cumhuriyet Senatosu'ndan oluşur. Üye sayıları sırasıyla 630 ve 322 olan iki organdan arasındaki tek fark seçme ve seçilme yaşının birincisi için 18 ve 25, ikincisi için ise 25 ve 40 olmasıdır. Senato'nun cumhurbaşkanınca ömür boyu atanan yedi üyesi dışında bütün parlamenterler beş yılda bir genel oyla seçilir. Her iki organın çalışmaları, parti gruplarının güçleriyle orantılı olarak temsil edildiği daimi komisyonlar aracılığıyla yürütülür. Bu komisyonların hükümet ve idare üzerinde geniş denetim yetkileri vardır. Parlamento bazı durumlarda ortak araştırma komisyonları da oluşturabilir. Anayasa değişikliğinde ve ayrıca cumhurbaşkanı, Anayasa Mahkemesi ve Yüksek Yargı Kurulu üyelerinin seçimiyle ilgili oylamalarda özel çoğunluk aranır. Güvenoyu dışında genellikle gizli oy yöntemi uygulanır. Yıllık bütçe ve bir önceki mali yılın hesapları parlamentonun onayına sunulur. Ama bütçenin ayrıntıları kapsamaması nedeniyle mali alanda kesin bir parlamento denetiminden söz edilemez. Uluslararası sözleşmeler özel yasalarla yürürlüğe girer. Parlamento çalışmalarının büyük bölümünü olağan yasama işleri oluşturur. Hükümet, parlamento üyeleri ya da Ulusal Ekonomi ve İş Konseyi, bölge meclisi, komün gibi belirli kuruluşların sunduğu yasa tasarıları ilgili daimi komisyonda ya da parlamentoda görüşülür. Bu tasarının yasalaşması için bir organda yapılan değişikliğin öteki organda da onaylanması gerekir. Cumhurbaşkanı yürürlüğe koymak üzere önüne gelen yasaları yeniden görüşülmek üzere yalnızca bir kez geriye gönderebilir. Parlamento içtüzüğü yasama sürecine hükümet temsilcilerinin yanı sıra sivil toplum örgütü temsilcilerinin de katılabilmesini öngörmektedir. Anayasanın 2001 yılında değiştirilen 118/4. maddesine göre, Devlet, bölgeler, metropol şehirler, iller ve belediyeler genel çıkara yönelik etkinlikleri açığa çıkarmak amacıyla yurttaşlar tarafından tek tek ya da örgütleri aracılığıyla geliştirilen özerk inisiyatifleri desteklemektedir. Subsidiarite (yardımcı olma anlamında) ilkesine dayanan bu uygulama sivil toplumun rolünü artıran bir temel olarak değerlendirilmektedir. Parlamento içinde sivil toplumla ilişkilere dönük bir komisyon bulunmamakla birlikte, sivil toplum örgütlerinin parlamento komisyonlarının oturumlarına katılması sıklıkla rastlanan bir durumdur. Dokunulmazlık 1947 İtalyan Anayasasının yasama dokunulmazlığını düzenleyen 68’inci maddesi, 30 Ekim 1993 tarihli Anayasal Kanun ile değiştirilmiştir. Maddenin yeni şeklinin ikinci fıkrasına göre, Parlamento üyesinin tutuklama kararı gerektiren bir suçu işlerken, suçüstü halinde yakalanması durumu hariç, hiçbir Parlamento üyesi, ait olduğu Meclisin izni olmaksızın tutuklanamaz, kişisel hürriyetinden mahrum bırakılamaz, gözaltına alınamaz ve keza Parlamento üyesinin şahsı veya ikametgahı aranamaz (m.68/2). Ancak kesin mahkumiyet hükmünün infazı hali bu hükmün dışındadır (m.68/2). Aynı maddenin üçüncü fıkrasına göre, benzer bir izin, Parlamento üyelerinin konuşmalarının veya haberleşmelerinin dinlenebilmesi ile mektuplarına veya yazışmalarına el konulabilmesi için de gereklidir. Buna göre, parlamento üyeleri tutuklanamaz; ancak haklarında soruşturma açılabilir. Parlamento üyeleri tanık olarak mahkemelere çağrılabilirler.
