1848 ihtilalleri İtalya`da bir milli birlik hareketi olarak ortaya çıktı. Bu sırada Avusturya`da da benzer bir hareket başladı ve Avusturya başbakanı Metternich ülkeyi terk etti. Bunu fırsat bilen İtalyanlar Piyemonte Krallığı`nın liderliğinde İtalyan Milli Birliği`ni kurmak için harekete geçtiler. Bu nedenle, Mart 1848`de Avusturya`nın elinde bulunan Lombardiya`ya asker şevkettiler. Ancak, Avusturya karşısında başarılı olamadılar. Milli birliğin sağlanabilmesi için başka bir devletin desteğine ihtiyaç olduğunu anladılar.
Bu konuda Fransa`nın desteğini almayı başaran İtalya, 1859`a Fransa ile birlikte Avusturya`yı mağlup etti ve 11 Kasım 1859`da Avusturya ile Piyemonte arasında Zürih`te barış antlaşması yapıldı. Buna göre;
(1) Avusturya, Lombardiya`yı Piyemonte`ye verdi.
(2) Venedik dahil olmak üzere diğer İtalyan Devletleri arasında bir konfederasyon teşkil edilmesi ve konfederasyonun fahri başkanının papa, fiili başkanının Piyemonte olması kabul edildi.
Bir süre sonra Kuzey İtalya`daki küçük devletler de Piyemonte`ye katılma kararı aldılar. Böylece bütün Kuzey ve Orta İtalya Piyemonte`ye katılmış oldu.
1870`de Roma ve 1886`da Venedik, İtalya birliğine dahil oldular. Bunların da iştiraki sonucu İtalyan Milli Birliği tamamlanmış oldu.
