İşgal Altındaki Almanya’da Abd Gıda Politikası

İşgal altındaki Almanya’da ABD gıda politikası, II. Dünya Savaşının sona ermesinin ardından 2 yıl boyunca ABD hükümeti ve belli oranda Müttefik Devletler tarafından Almanya’nın Batı kısmında uygulanan gıda politikasıdır. Almanya’ya gönderilen gıda yardımları ABD tarafından 1945 yılı Aralık ayına kadar engellenmiştir. Buna gerekçe olarak Almanya halkının savaş sonrasında diğer Avrupa halklarının maruz kaldığı yaşam standartlarıyla çelişen bir konuma sahip olmadığı belirtilmiştir. Esir Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi askerleri Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Almanyasının teslim olmasından sonra ABD teslim olan Alman askerlerini savaş esiri yerine silahsızlandırılmış düşman kuvvetler olarak tanımladı. Buna göre Alman esir askerleri Cenevre Konvansiyonuna dahil edilmemiş ve buna göre kendilerine verilmesi gereken asgari gıdadan mahrum kalmıştır. ABD tarafından Cenevre Konvansiyonunun hükümlerinin uygulanmamasının iki sebepi vardı. Bunlardan birincisi artık Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Almanyası varolmadığı için ABD’li savaş esirlerine misilleme yapma ihtimali ve tehlikesi bulunmuyordu. İkincisi ise savaşın getirdiği yıkımdan sonra sivil toplumun bile beslenmesi büyük bir sorun teşkil ederken ABD’ye karşı savaşmış çok sayıdaki Alman askerine Cenevre Konvansiyonunun yüksek standartlarını uygulanması istenmiyordu. Savaş esirlerinin karşı karşıya kaldığı durum çok kötüydü. Batı Almanya’daki çoğu kamp sadece etrafı dikenli tellerle çevrilmiş birer toprak parçasından ibaretti, iklim koşullarından korunmayı sağlayacak hiçbir yapı veya altyapı bulunmuyordu. Almanların misilleme yapma ihtimali ortadan kalkınca savaş esirlerine giderek daha az ilgi gösterilmiş ve açlık, salgın hastalık ve yetersiz beslenmeye dayanan önlenebilir vakalardan onbinlerce asker ölmüştür. Uluslararası Kızılhaç yetkililerin kampları denetlemesine izin verilmemiş ve sadece 1945 yılında Fransa’daki kamplarda 16 bin 500 Alman askeri ölmüştür. Alman sivil nüfusu 1945 yılı boyunca ABD etnik Almanlara uluslararası hiçbir yardımın ülkeye girmesine izin vermedi.Gelen yardımlar tamamen mülteci konumundaki Alman olmayan halklara, özgürlüğüne kavuşmuş Müttefik savaş esirlerine ve Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi toplama kamplarından kurtulanlara yönlendirildi. Alman Kızılhaçı lağvedildi ve Kızılhaç başta olmak üzere her türlü yardım kuruluşunun faaliyetleri ve seyahat etmeleri engellendi. Vatikan Alman çocukları için Şili’den gıda getrimeye çalışınca ABD Dışişleri Bakanlığı buna engel oldu. 1945 yılı boyunca ABD ve İngiltere denetimindeki işgal altındaki Almanya’da Alman sivillerin günlük aldıkları besin 1200 kalori olurken, Alman olmayan mülteciler yardımlar sayesinde günlük ortalama 2300 kalori değerinde besin alabilmektedir.(14) 1945 yılı Ekim ayında yapılan İngiltere kabine toplantısında Alman sivil ölüm oranının savaş öncesi döneme göre 4 kat, Alman çocukların ölüm oranının ise 10 kat arttığı konuşulmuştur. 1946 yılı Ocak ayında 34 ABD senatörü yardım kurluşlarına izin verilemsi için teklif vererek Almanya ve Avusturya’da yaşanan drama dikkat çeker ve insanlık suçuna ortak olunmaması talep edilir. , Senatör William Langer ABD tarafından uygulanan gıda politikasının Nasyonel Sosyalistlerin Dachau, Mauthausen ve Buchenwald’de yapılanların fotoğraflarına benzediğini söyleyerek yetersiz beslenen çocukların fotoğraflarını Kongrede gösterir. 1946 yılı başında ABD Başkanı Harry Truman baskıya boyun eğer ve yardımlara izin verilmesi talimatını verir. 1946 yılında ortalama bir yetişkin Alman günde 1500 kalori alabilmekteydi, bu değer uzun süreli olarak sağlıklı yaşayabilecek standart olan 2000 kalori değerinin altında kalıyordu. Almanya’daki gıda sorunu 1946-47 kışında felaket boyutlarını aldı. Bu dönemde ortalama bir Almanın aldığı kalori günde 1000-1500 seviyelerine düştü, ayrıca ısınma sorunu da yaşamsal boyuttaydı. ABD ve Batılı Müttefikler Almanya’nın dış ticaret yapmasına da izin vermediği için Almanya ihtiyacı olan yiyecek maddelerini diğer ülkelerden de sağlayamaz. Bu dönemde Almanya’dan kömür veya makina karşılığında Hollanda sebze, Türkiye fındık, Norveç balık ve balıkyağı, İsveç ise yağ satmak istese de bu talepler ABD tarafından reddedilir. Böylelikle 1907 yılında imza altına alınan I. Lahey Sözleşmesinin 43. maddesi gereğince Alman toplumun yeteril beslenmesi yükümlülüğü yerine getirilmemiş olur. JCS 1067 Almanya’nın işgal edildikten sonraki askeri idare için talimatname 1944 yılı Ağustos ayı itibarıyla hazırlanmıştır. Bu belgede Almanya’da normal hayata hızla dönülmesi öngörülmekte ve hızla ülkenin yeniden yapılandırılması gerekliliği yer alıyordu. Morgenthau Planı olarak adlandırılan planın sahibi olan ABD Hazine Bakanı Henry Morgenthau’nun Almanya’nın savaştan sonra bölünmesi ve sanayisizleştirilmesine dair sunduğu fikirler Başkan Franklin D. Roosevelt tarafından reddedilir: Bunun üzerine Generlkurmay Emri olarak yayınlanan

JCS 1067

belgesi gündeme gelir. Buna göre Alman ekonomisinin yeniden yapılanması veya güçlenmesi için çaba gösterilmeyecek, açlık, salgın hastalık ve asayiş, ülkedeki ABD silahlı kuvvetlerine tehlike teşkil etmeyecek düzeyde tutulacaktır. 20 Mart 1945 tarihinde Roosevelt,

JCS 1067

için gelen eleştirilere şiddetli cevaplar vermiştir:

JCS 1067

iki yıl sonra 1947 yılı Temmuz ayında JCS 1779 ile değiştirilecek ve bu belgede varsıl bir Avrupa için üretken ve kararlı bir Almanya’nın varlığına vurgu yapılmıştır. Sonuçları Tarihçi Richard Dominic Wiggers konuyla ilgili yazdığı eserde ABD’nin savaşın sonrasında Almanya’da uyguladığı cezalandırma ve intikam politikasıyla hem uluslararası kanunları ihlal ettiğini hem de doğrudan ve dolaylı olarak çok sayıda sivil ve savaş esirinin önlenebilir ölümlerine sebebiyet verdiğini belirtir. Kaynakça Ayrıca bakınız *Morgenthau Planı *II. Dünya Savaşında Almanya’da zorunlu işçilik *OST-Arbeiter

Konuyla ilgili yazılan eserler

*Steven Bela Vardy ve T. Hunt Tooley, Ethnic Cleansing in Twentieth-Century Europe, Boulder: Columbia University Press, 2003, ISBN 0-88033-995-0 içinde bölüm: Richard Dominic Wiggers, "The United States and the Refusal to Feed German Civilians after World War II" *William Langer, The Famine in Germany, ABD Hükümeti, 1946 *Alexander Häusser, Gordian Maugg, Hungerwinter: Deutschlands humanitäre Katastrophe 1946/47, 2009, ISBN 9783549073643 *Eugene Davidson, The Death and Life of Germany, University of Missouri Press, 1999 ISBN 0826212492 *Nicholas Balabkins, Germany Under Direct Controls: Economic Aspects of Industrial Disarmament 1945–1948, Rutgers University Press, 1964 *Herbert Hoover, "The President's Economic Mission to Germany and Austria: Report No. 1 – German Agriculture and Food Requirements", 28 Şubat 1947 *The Journal of a Retread; The observations, problems, and comments of a food and agricultural officer in Military Government in World War II, Emekli Albay Stanley Andrews, Alamo, Texas 1975 *John Dietrich, The Morgenthau Plan: Soviet influence on American postwar policy Algora, 2002, ISBN 1892941902

Kaynaklar

Vikipedi

İşgal Altındaki Almanya’da Abd Gıda Politikası

JCS 1067

JCS 1067

JCS 1067

Konuyla ilgili yazılan eserler

Kaynaklar

Miakosl - 4 ay önce

rishu - 3 ay önce

Babita reddy - 2 ay önce

İşgal Altındaki Almanya’da Abd Gıda Politikası