Psikanalizde id, ego ve süper-ego, insan zihninde etkileşime giren üç katman kümesidir. İlk defa Sigmund Freud tarafından, yapısal psişe modellemesiyle tanımlandı. Bu üç katman, bir kişinin zihinsel yaşamının faaliyetlerini ve etkileşimlerini tanımlayan teorik yapılardır. Psişenin ego psikolojisi modelinde id, koordine edilmemiş, zevk temelli içgüdüsel arzular kümesidir—temel ve en ilkel benliktir, ana kaynağı cinsellik ve açlık gibi ihtiyaçların en bencilce doyurulmasıdır; süper-ego eleştirel ve moral verici rolü oynar; ve ego, idin içgüdüsel arzuları ile eleştirel süper-egonun arasında aracılık eden gerçekçi bir katmandır—idin bu hayali isteklerini gerçeklikle ölçüp mümkünatını değerlendiren katmandır. Freud, ego hakkında şunu dedi:
Ego, şahlanmış bir at üzerindeki şövalye gibidir. [Ego] İd ve süperegonun isteklerini uzlaştırmaya çalışan hakemdir.
Süper-ego, baba figürünün ve kültürel adetlerin içselleştirilmiş bir sembolüdür. İdin ihtiyaç ve talepleriyle çatışma halindedir. İde karşı saldırgandır. Tabuları ayakta tutar, oidipus kompleksinin çözümü için baba figürünün içselleştirilmesidir.İnsanların kendilerini nasıl suçlu veya kötü, utanç verici veya zayıf olarak gördüklerine, veya bazı şeyleri yapmaya mecbur hissettiklerine bakılarak süper-egonun varlığı gözlemlenebilir. Das Ich und das Es kitabında yayımladığı çalışmalarında Freud, "[ego] idealinin sergilediği sertlik ve zulmün genel karakterini sunar—Thou shalt diktatörlüğü gibi; bu nedenle ego psikolojisinde Freud, daha büyük ideallerle farklı ego ideal veya süper-ego gelişimi seviyelerini hipotez etti.
Ego (yani ben), insanın kendine özgü ruhsal ve bedensel bütünlügünün, ve bunun zihinsel algılanışının genel ve soyut adıdır. Egonun yapısı gerçeklik ilkesinin baskısı altındadır, fonksiyonu ise kişiliğin korunması, gerçeğe uyum ve çatışmaların çözümlenmesidir. Egonun ideali, birincil narsisizmden (kişinin kendisine karşı duyduğu sevgi), ve çevremizdeki kişiler ve aile ile özdeşlikten meydana gelen kişiliğin eğilimidir bu özdeşlik, kişinin kendi benliğine karşı beslediği sevgiyi değiştirir ve ikincil narsisizm derecesine düşürür. İdeal ego, çocukluklardaki her şeyi yapabilme' hayalinin daha sonraki özdeşliklerle değişerek, çizgiroman kahramanlarıyla özdeşleşmeye, yani ünlü ve güçlü kişileri benimsemeye dayanarak aldığı yeni şekildir.
