Tarih
Kalmıklar’ın ataları Oyratlar Güney Sibirya steplerindeki İrtiş Nehri kıyılarından Aşağı Volga bölgesine 1630 yıllarında gelmişlerdir. Volga deltası üzerinde kuzeyde Saratov’dan güneydeki Astrakhan’a kadar olan geniş steplere yerleşmiş, burada Kalmık Hanlığını kurmuşlardır.Yerleşmelerinden 25 sonra Kalmıklar Rus Çarına bağlanmışlardır. Ruslarla anlaşma yaparak, Rusya’nın güney sınırını koruma karşılığında Rus sınır yerleşimlerinde ticaret yapma ayrıcalığı kazanmışlardı. Ancak bu bağlılık daha çok sembolik kalmıştır. Kalmık Hanları genellikle “Göçebelerin Büyük Yasası” (Iki Tsaadzhin Bichig) adını verdikleri kurallara göre kendi kendine yönetim uygulamışlardır.
17. yüzyılın ortalarına doğru Ruslar Kalmıkların içişlerine daha fazla karışmaya başlar. Bunun üzerine son Kalmık hanı Ubashi Han halkını anavatanları Cungarya’ya geri götürme kararı alır. Yaklaşık 200 bin kadar Kalmık Ubashi Han’ın liderliğinde Orta Asya’nın diğer ucundaki vatanlarına doğru yola çıkar. Yolda düşmanları Kazaklar ve Kırgızlarla savaşan, bir taraftan da açlık ve susuzluğa maruz kalan Kalmıkların çoğu ölür. Aylarca süren zorlu yolculuğun sonunda yalnızca 96 bin Kalmık Mançular’ın denetimindeki Sincan’a ulaşır.
Çariçe Katerina Kalmık Hanlığını feshederek bölgeyi Astrakhan valisine bağlar. Rusya’da kalan Kalmıklar savaşlarda Rusya adına savaşmış, yavaş yavaş yerleşik bir yaşam tarzını benimsemişlerdir. Ekim Devrimi'nden sonra çoğu Beyaz Ordu saflarında çatışan Kalmıklar yurtdışına kaçar. Kalmık Diasporası Türkiye'de bir süre kaldıktan sonra, Yugoslavya, Bulgaristan, Çekoslavakya ve Fransa'ya dağılır. Sovyet yönetimi geride kalanları sert bir şekilde cezalandırmış, onbinlercesini idam etmiştir.
Kalmıkya 4 Kasım 1920'de, Sovyetler Birliği içinde özerk bir bölge olarak ilan edilir; 1935'te ise, özerk bir cumhuriyet olur. Stalin döneminde Budist manastırlar kapatılır; Kalmık dini metinleri yakılır; 1932-1933 yılları kollektivizasyon döneminde yaklaşık 60.000 kişi açlıktan ölür.
II. Dünya Savaşı sırasında Kalmıkya Nasyonel Sosyalist işgaline uğrar. 1943'te Sovyetler bölgeyi geri alır; Stalin Nasyonel Sosyalistlerle işbirliği yaptıkları gerekçesiyle Kalmıklar'ın tümünün Orta Asya ve Sibirya'ya sürülmesini emreder. Yarısı, yolda; geriye kalanların büyük bir bölümü de Sibirya'da ölür. Ancak 1957'de Kruşçev’in izniyle yurtlarına geri dönebilimiştir. 1958'de Kalmıkya, yeniden özerk bir Sovyet Cumhuriyeti olur. Sovyetler'in çöküşünden sonra, Rusya Federasyonu'na bağlı özerk bir cumhuriyet olarak varlığını sürdürmektedir.
Coğrafya
Zaman Dilimi
Kalmıkya Moskova Zaman Dilimindedir (MSK/MSD). UTC'e göre saat farkı +0300 (MSK)/+0400 (MSD)Nehirler
Önemli nehirleri:Göller
Kalmıkya Hazar Denizi kıyısında yer alır. Bundan başka Kalmıkya sınırları içinde bir kaç göl bulunur. Bunlar:Doğal Kaynaklar
Kalmıkya’nın doğal kaynakları arasında kömür, petrol ve doğal gaz sayılabilir.İklim
Kalmıkya karasal iklime sahiptir. Yazları çok sıcak ve kuru, kışları ise soğuk ve kar yağışlıdır.- Ocak Ayı Sıcaklık Ortalaması: -7°C
- Temmuz Ayı Sıcaklık Ortalaması: +24°C
- Yıllık Ortalama Yağış: 170 mm (doğu bölgelerinde) - 400 mm (batı bölgelerinde)
