Katolik Kilisesi teolojisi ya da kısaca Katolik ilahiyatı, Katolik Kilisesi Öğretici Kurumunun yetkisinde, doğal hukuka, kilise kanunlarına, dini yazılara, vahye ve elçisel geleneğe dayanmaktadır.
Katolik Kilisesi’nin öğretileri, İznik İman Açıklaması ve Elçilerin İman Açıklamalarını da içeren Katolik Kilisesi Kateşizmi’nde özetlenmiştir. Katolik öğretileri , tarih boyunca önemli konular hakkında Papa’ın çağrısıyla toplanan kilise konsillerinde konuşulmuş ve netleştirilmiştir. Ayrıca, İsa’dan 50 yıl sonra havariler tarafından gerçekleştirilen Kudüs Konsili ilk konsil ve 1962 ile 1965 yılları arasında gerçekletirilen İkinci Vatikan Konsili son Ekümenik konsil olarak kabul edilmektedir. Katolik Kilisesi’nin Kutsal Ruh tarafından yönlendirildiğine ve öğretilerin hiç bozulmadan hatasızca korunduğuna inanılmaktadır. Kiliseye göre, Kutsal Ruh; dini yazılar ve elçisel gelenek yoluyla tanrısal gerçekleri ortaya koymaktadır. Elçisel gelenek, havarilerden beri kilise aracılığıyla aktarılan inançlardan oluşmaktadır.
Ekümenik Konsillerin yorumlanmasında Ruhbanlar, Papa ile birlik içinde mevcut öğretileri yanlışlarken veya doğrularken, Papalık tarafından da bildirilmiş şekliyle, Katolik Kilisesi’nin Öğretici Kurumu olan Magisterium’un onaylamış veya doğrulamış öğretilerinin hatasız olduğu kabul edilir. Katolik teolojideki kilise kanunlarıyla, laik kanunları ilk ayıran İtalyan Protestan Alberico Gentili olmuştur.
Litürji anlamına da gelen Katolik Kilisesi’ndeki ibadetler, kilise otoritesi tarafından belirlenmiştir. Efkaristiya ayini ve yedi sakrament ibadetlerin temelini oluşturmaktadır. Bunlara ek olarak, kişisel dualar, tespih duası, Haçın Durakları gibi ibadet çeşitleri de bulunmaktadır.
