Kurtuluş Savaşı Şiirleri

Kurtuluş Savaşı

Kara duman çöktü yurdun başına Düşmanın emrini dışladı atam Kalleş İngiliz'in yurtta işi ne Böylece savaşa başladı atam Saldırdı düşmanlar sardı vatanı Kalleş kurşunları yıktı mekanı Çağırdı atamIZ silah tutanı Bütün düşmanları fişledi atam Samsundan Sivas'a misyon yüklendi Yurdun her yerinden canlar eklendi Düşmanlar şaşırdı kaçtı saklandı Haini vatanda haşladı atam Kurtuluş savaşı sarınca yurdu Mehmetçik kalleşe hançeri vurdu Kurtuldu yurdumuz Murada erdi Düşmanı göğsünden şişledi atam Yiğitler can verdi Türk sancağına Huzur geldi yurdun dört bucağına Sevgi ateşini yurt bucağına Sevgiyle yakarak besledi atam İffetim namusum canımdır vatan Damarımda coşan kanımdır vatan Mutlu yaşanacak günümdür vatan Bağımsız Türkiye düşledi atam Minnet borcumuz var paşadan ere Ordumuz nöbette böyledir töre Cumhuriyet namus düşürmem yere Özgürlük dersini işledi atam Murat duman der ki; Şehitler verdim Böylece kurtuldu bu aziz yurdum Yiğit Kahramana selama durdum Düşmanı sırtüstü tuşladı atam

---

Kurtuluş savaşı

Kağnıları taşır kadınlar, Askerler hücumdadırlar, Bu uzun savaşı, Üzüntüyle bekler analar. Mustafa Kemal kaburgasını kırar, Vatanı yasa boğar, Zorlu Kurtuluş Savaşı'nı, En sonunda kazanırlar. Osmanlı Devleti kaldırılır, Dünyada barış sağlanır, Eğitimde,ölçülerde yenilikler uygulanır, Mustafa Kemal duygulanır.

---

Mustafa Kemal'in Kağnısı

Yediyordu Elif kağnısını, Kara geceden geceden. Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu, Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar, İnliyordu dağın ardı, yasla, Her bir heceden heceden. Mustafa Kemal’in kağnısı derdi, kağnısına Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı. Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik, Nam salmıştı asker içinde. Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü, Doğrulmuştu yola önceden önceden. Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif, Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar, Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı, Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanısıra, Gecenin ulu ağırlığına karşı, Hafiftiler, inceden inceden. İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında. Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri, Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim; Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına. Alını, yeşilini kapmıştı, geçirmişti, Niceden, niceden. Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu, Nazar mı değdi göklerden, ne? Dah etti, yok. Dahha dedi gitmez, Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur Nasıl dururdu Mustafa Kemal’in kağnısı Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden. Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş, Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni. Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin, Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım. Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır, Düşerim gerilere, iyceden iyceden. Kocabaş yığıldı çamura, Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar, Örtüldü gözleri örtüldü hep. Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı, bacım. Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik, Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden. Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Kara duman çöktü yurdun başına Düşmanın emrini dışladı atam Kalleş İngiliz'in yurtta işi ne Böylece savaşa başladı atam Saldırdı düşmanlar sardı vatanı Kalleş kurşunları yıktı mekanı Çağırdı atamIZ silah tutanı Bütün düşmanları fişledi atam Samsundan Sivas'a misyon yüklendi Yurdun her yerinden canlar eklendi Düşmanlar şaşırdı kaçtı saklandı Haini vatanda haşladı atam Kurtuluş savaşı sarınca yurdu Mehmetçik kalleşe hançeri vurdu Kurtuldu yurdumuz Murada erdi Düşmanı göğsünden şişledi atam Yiğitler can verdi Türk sancağına Huzur geldi yurdun dört bucağına Sevgi ateşini yurt bucağına Sevgiyle yakarak besledi atam İffetim namusum canımdır vatan Damarımda coşan kanımdır vatan Mutlu yaşanacak günümdür vatan Bağımsız Türkiye düşledi atam Minnet borcumuz var paşadan ere Ordumuz nöbette böyledir töre Cumhuriyet namus düşürmem yere Özgürlük dersini işledi atam Murat duman der ki; Şehitler verdim Böylece kurtuldu bu aziz yurdum Yiğit Kahramana selama durdum Düşmanı sırtüstü tuşladı atam şair:atatürk

Really appreciate it and if there are other questions you might ? ? ? please give us ?? or so we have to make a

erfsvgdesvgndjcv