Mekke Şerifliği (Arapça: شريف مكة) ya da Hicaz Şerifliği (Arapça:شريف الحجاز), Osmanlı döneminde Arap Yarımadasının batı kısmında yer alan, Mekke ve Medine şehirlerini kapsayan Hicaz bölgesinin yönetimine verilen isimdi. Mekke Şerifliği geleneksel olarak Muhammed'in torunu Hasan bin Ali'nin soyundan gelen şerifler tarafından yönetilirdi.
Bölge 1517 yılında Osmanlıların eline geçti ama Osmanlılar şeriflerin özerkliğine saygı gösterdiler. Osmanlı İmparatorluğu'nun zayıflamasıyla beraber Hicaz, Necd ve Arabistan'ın diğer bölgelerinin büyük bir kısmı 18. yüzyıl'da Vehhabiler'in eline geçtiysede Mısır valisi Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın oğlu Tosun Paşa 1813 yılında Hicaz'a düzenlediği bir seferle Vehhabileri yenerek Arabistan'ın büyük bir kısmını Osmanlılar adına Vehhabilerden geri aldı (Bakınız: Osmanlı-Suudi Savaşları) ve bölge 1914'e kadar fiilen Osmanlı yönetiminde kaldı. 1845'ten sonra Hicaz Şerifliği kaldırılmış yerine devamı olarak Hicaz Vilayeti kurulmuştur. 1916 yılında Mekke Şerifi Hüseyin bin Ali önderliğinde çıkan Arap Ayaklanması sonucunda bölge bağımsızlığını kazandı ve Osmanlı Mekke Şerifliği fiilen sona erdi.
