Memphis (Arapça: منف; Modern Yunanca: Μέμφις), Aşağı Mısır'ın ilk nomu olan Aneb-Hetch'in başkentidir. Kentin kalıntıları Kahire'nin güneyinde yer alan Mit Rahina yakınlarındadır.
Manetho'nun aktardığı söylenceye göre, kent MÖ 3000'li yıllarda Menes tarafından kurulmuştur. Eski Krallık döneminde Mısır'a başkentlik yapan Memphis bu dönemde Akdeniz tarihinin önde gelen yerleşim birimleri arasında sayılmıştır.
Nil'in iki kolu arasında kurulan Memfis, kuzeyden gelen istilacıların Mısır'a girişini kesen güçlü bir kaleyle(Beyaz Duvar) korunuyordu. Eski İmparatorluk(3200-2260) ve Orta İmparatorluk'un bir bölümü(2160-1750) boyunca başkent olan Memfis, sürekli büyük bir yerleşim yeri olma niteliğini korudu; göründüğü kadarıyla tershaneleriyle hareketli, zanaatkâr ve kozmopolit bir topluluk kentiydi. İskenderiye'nin kuruluşuna (MÖ 331) kadar Doğu Akdeniz'e yönelik deniz trafiğinde başı çekmişti.
Birkaç kilometre kuzeydoğuda, kutsal kent Heliopolis tanrı Ra'nın üstünlüğünü göstermiş, rahipleri de dini ve ahlaki kuralları düzenlemiştir; ilk firavunlar, güneş tanrısının oğlu ve mutlak mirasçı oldukları yolundaki kuramın gelişimini, bu kente borçludur.
