Miguel de Unamuno (1864, Bilbao - 1936, Salamanca), İspanyol düşünür, yazar.
Madrid Üniversitesi`nde felsefe ve edebiyat üzerine eğitim almış ve Bilbao`da felsefe öğretmenliği yapmıştır. 1891 yılında Salamanca Üniversitesi`nde Eski Yunan Dili Kürsüsü`nde profesör olmuştur.
20. yüzyıl İspanyası`nı düşünmüş ve yazmıştır. Dogmatik düşünceye (özellikle faşizme) karşı savaşmış ve bu uğurda 1924 yılında diktatör Rivera tarafından Fransa`ya sürgüne gönderilmiştir. 1930 yılında tekrardan Salamanca Üniversitesi`ndeki görevine dönen Unamuno, bu kez de diktatör Franco`ya karşı çıktığı için ev hapsine mahkum edilmiştir. Tutuklu halde, 31 Aralık 1936 tarihinde ölmüştür. Roman, öykü, şiir, deneme ve oyun türünde eserler vermiştir.
“``İnsan, kafasıyla düşünür, kalbiyle duyar ve midesiyle ister``” ve "``Başka yazarların neden bazı sözcükleri italik yazdığını anlayamıyorum. Sanırım o sözcüğe dikkat çekip önem artırmak istiyorlar. Halbuki, benim yazdığım her sözcük zaten önemlidir``" gibi değinmeleri vardır.
Eserleri
Şiir
- Poesías, 1907
Felsefe
- Del sentimiento trágico de la vida, 1913 / Yaşamın Trajik Duygusu (İnkılap Kitabevi, 1986)
Roman ve Öykü
- Paz en la guerra, 1897
- Niebla, 1914 / Sis (Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2002)
- Abel Sánchez (Una Historia de Pasion), 1917 / Abel Sanchez (Bir Tutkunun Öyküsü) (Adam Yayınları, 1989)
- Tres novelas ejemplares y un prólogo 1917
- La tía Tula, 1921
- La novela de don Sandalio, jugador de ajedrez, 1931
- Un pobre hombre rico, 1931 / Yaman Adam (Arma Yayınları, 1990)
- San Manuel Bueno, Mártir, 1933 / Ermiş ve Kurban (İthaki Yayınları, 2001) (İki Tuhaf Öykü adlı kitap içinde)
