Döneme verilen ad, Han Hanedanlığı zamanında yazılmış ``Muharip Devletlerin Kayıtları`` adlı eserden alıntıdır. Dönemin tam ne zaman başladığı konusu tartışmalıdır. Sık sık M.Ö. 475 olarak (İlkbahar ve Sonbahar Dönemi`nden sonra) gösterilirken M.Ö. 403 (Jin Hanedanlığı`in üçe bölündüğü tarih]]) de bazı kaynaklarda bu dönemin başıdır.
İlkbahar ve Sonbahar Dönemi`nin tersine Muharip Devletler Dönemi, bölgesel kumandanların etraflarında bulunan devletleri istila edip egemenliklerini pekiştirdikleri bir dönemdir. Bu süreç, İlkbahar ve Sonbahar Dönemi`nde başlar ve M.Ö. 3. yüzyıl, böylece, yedi büyükçe devlet ortaya çıkar. Bu Yedi Muharip Devlet şunlardı:
Politik güçteki değişimin bir başka simgesi, unvandaki değişikliklerdir. Kumandanlar, hala kendilerini Zhou hanedanlığı`nın dükleri (å…¬ ``gÅng``) olarak görürken şimdi kendilerine kral (ç‹ ``wáng``) unvanını layık görmeye başladılar; böylece kendilerini Zhou kralı düzeyinde görüyorlardı.
Muharip Devletler Dönemi, demir işlemenin Çin`de başladığı zamanı da içine arır. Artık bu dönemden sonra bronz yerine demirle silahlar üretilir. Şu (şimdiki Siçuan) ve Yue (şimdiki Zhejiang) da bu dönemde Çin kültürü bölgesi içine alındı. Aralarında Mensiyüs tarafından ayrıntılandırılan Konfüçyüsçülük, Lao Zi ve biraz da Zhuang Zi tarafından ayrıntılandırılan Taoizm, Legalizm ve Mohizm`in bulunduğu Yüz Düşünce Okulu bu dönemde gelişti. Ticaret de bu dönemde gelişerek bazı tüccarlara politikaya etki imkanı verdi. Askeri taktikler de değiştirildi. İlk- ve Sonbahar Dönemi`e göre değişikliklerle yaya ve atlı askerler, bütün ordularda kullanılmaya başlanıp iki tekerlekli savaş arabası tutulmamaya başlandı. Bu dönemden sonra Çin`in asilzadeleri savaşçı sınıfa ait olmak yerine okur-yazar sınıfından olmaya başladılar. Krallıklar, büyük orduları birbirinin üstüne salarak birbirlerini egemenlikleri altına almaya çalışıyorlardı. Askerlerin silahları, yavaş yavaş bronz yerine sırf demirden üretilmeye başlandı. Hançer baltası, bu dönemde değişik krallıklarda, bilhassa 5½ m uzunluğunda mızraklar çıkaran Qin`de son derece yaygın bir silahtı.
Bu dönemde askeri strateji uzmanı Sun Tzu (Sun Zi), ``Savaş Sanatı`` adlı eseriyle en etkin ve bilinen en eski askeri strateji eserini yazdı. Bu eserin yanısıra Yedi Askeri Klasikler de bu dönemde yazıldı. Çin birleştiğinde bu yedi klasik eser, ayaklanmaya teşvik ettiğinden idareciler tarafından saklandı.
tarih-taslak
