Osman Nuri Ergin (d. 1883, İmrun, Malatya - ö. 5 Temmuz 1961, İstanbul), şehir konusunda çalışmaları ile tanınan bir tarihçidir. Türkiye belediyecilik tarihi ve belediye uygulamaları ile ilgili olan beş ciltlik Mecelle-i Umûr-ı Belediyye (1330-1338) en önemli yapıtı sayılır.
Aslen Malatyalı olan Ergin, orta ve yüksek eğitimini İstanbul'da tamamladı. 1901'de Darüşşafaka Lisesi'nden, 1907'de Darülfünun Edebiyat Fakültesi'nden mezun oldu. Meslek hayatına kâtip olarak başlayıp, uzun yıllar bir yandan İstanbul Belediyesi'nde ve İstanbul Vilayeti'nde çalıştı, diğer yandan İstanbul'un değişik okullarında ders verdi. Diğer eserleri arasında Türkiye Maarif Tarihi (1939-1943, 5 cilt), Türk Şehirlerinde İmaret Sistemi (1939) ve İstanbul Şehir Rehberi (1934) sayılabilir. Osman Nuri Ergin ayrıca pek çok eseri yayıma hazırlamıştır.
