İtalyan sinemasının bir başyapıtı olan Babam ve Ustam, 1977 yılında Cannes`da büyük sürpriz yapmış (hem Altın Palmiye`yi, hem de Uluslararası Eleştirmenler Ödülü`nü kazanan ilk film olmuştu) ve Taviani kardeşlere dünya çapında ün kazandırmıştı. İtalyan yazar Gavino Ledda`nın otobiyografik romanından uyarlanan film, İtalya`nın güney yörelerindeki cehaleti ve bunu kişisel çabasıyla aşan genç bir adamın kurduğu yepyeni bir dünyanın çarpıcı öyküsünü sunuyordu. Oldukça farklı ve etkileyici bir dille anlatılan film, De Sica ile Rossellini`nin savaş sonrası benimsedikleri yeni-gerçekçi geleneklere çok şey borçludur.
Film, yirmi yaşına kadar okuma yazma bilmediği halde şimdi bir dil bilimi uzmanı olan Sardunyalı çoban Gavino Ledda`nın gerçek öyküsüdür. Babası, Gavino`yu henüz altı yaşındayken okuldan alır. Başka seçeneği yoktur; eğitim, zenginlere özgü bir ayrıcalıktır ve Galvino çoban olmak zorundadır. Okuldan alınınca, çocukluğunu ve ergenlik çağının büyük bölümünü dağlarda babasının koyunlarını güderek ve sade bir yaşam sürerek geçirir. Galvino, yıllar sonra ordudayken lise diplomasını alır ve üniversiteye gitmeye karar verir. Eve döndüğünde babası onu yine çoban yapar, ama Galvino adadan anakaraya dönmeye kararlıdır.
