piç
Osmanlıca piç kelimesinin Türkçe karşılığı.f. Büklüm, kıvrım, dolaşık. * Nesebi gayr-ı sahih olan, gayr-ı meşru münâsebetten doğan çocuk. * Aslına benzemiyen. * Ağacın kökünden biten sürgün. Aşılanmamış ağaç. * Sarmaşık. * Vida.
— CEŞ DEY. Piç etmek. Tekiz. Çıkmaza sokmak, bozmak: Bu adam her şeye karışıyor, kendisinden başka söz söyleyene meydan vermiyor, konferansları kesiyor, her şeyi piç ediyordu (Ömer Seyfeddin). Piç kurusu. Kaba. Daha çok küçük çocukları severken kullanılan söz. Piç olmak. Tek7 iz. Bir işe yaramamak, bozulmak. Boşa gitmek. — Bot. Bir ana bitkinin çevresinde yeniden beliren sürgün ve filizlere verilen ad.
Piçlik i. Piç olma hali.Kaba. Piç gibi davranma. (ML)
PİÇ i. (fars. piç). Esk. Kıvrım, büklüm. Piç-a-piç, kıvrım kıvrım, karmakarışık. Piç-ender-piç, dolaşık, karışık, Piç ü tab, sıkıntı ve üzüntü: Ye’simizi dimağımızda topladık, zamanımızın felsefe-i piç ü tabına layık, acı bir üslub aradık, bulduğumuza «dekadanlık» dediler (Cenab Sahabe d-din.) [1]
PİÇLEŞMEK dönşl. f. (piç’ten piç-le-ş-mek). Bozulmak, yozlaşmak.
Ata - 5 yıl önce
Türkçe piç kelimesinin Almanca karşılığı.
Bastard