Recitative
Recitative
Recitative İngilizce anlamı ve tanımı
Recitative anlamları
- (noun) A species of musical recitation in which the words are delivered in a manner resembling that of ordinary declamation; also, a piece of music intended for such recitation; -- opposed to melisma.
- (a.) Of or pertaining to recitation; intended for musical recitation or declamation; in the style or manner of recitative.
Recitative tanım:
Kelime: rec·i·ta·tive
Söyleniş: "re-s&-t&-'tEv, "res-t&-
İşlev: noun
Kökeni: Italian recitativo, from recitare to recite, from Latin
1 : a rhythmically free vocal style that imitates the natural inflections of speech and that is used for dialogue and narrative in operas and oratorios; also : a passage to be delivered in this style
2 : RECITATION 2
- recitative adjective
Recitative
İngilizce Recitative kelimesinin İspanyolca karşılığı.adj. recitativo s. recitado
Recitative
İngilizce Recitative kelimesinin Fransızca karşılığı.adj. récitatif, déclamé, discouru, parlé n. récitatif, mélopée, récit; déclamation notée (Musique vocale); chant qui se rapproche d'un mélange de récit et de chant
Recitative
İngilizce Recitative kelimesinin Almanca karşılığı.adj. rezitativ, sprechsingend n. Rezitativ, Sprechgesang
Recitative
İngilizce Recitative kelimesinin İtalyanca karşılığı.agg. (Mus) recitativo s. recitativo
Recitative
İngilizce Recitative kelimesinin Portekizce karşılığı.adj. recitativo s. recitativo (estilo musical entre a poesia e a fala; estrofe musical neste estilo)
Recitative
i. konuşur gibi okuma, konuşur gibi okunan besteRecitative
İngilizce Recitative kelimesinin Flemenkçe karşılığı.bn. verhaal; voordracht zn. recitatief (muzikaal genre dat zich bevindt tussen zingen en praten)
Recitative
adj. pertaining to recitation, pertaining to public speaking, of declamation n. style of vocal music between singing and speaking; musical piece composed in this style adj. recitative, pertaining to recitationBu konuda henüz görüş yok.
